Plaża główna

ekhem, franz! porównujesz lexie do bagna!? piękne dzięki, poza tym ona wcale nie sprowadzi na niego problemów! Skoro wszystko juz było jasne, no prawie to już chyba nic gorszego nie mogło się wydarzyć. Dobrze, że nie powiedział tego na głos, bo by go walneła. Przymryżyła oczy słuchając monologu Matt`a i zacisnęła zęby. Zmarszczyła nos, ogolnie zdenerwowała się. Nie miała zamiaru znowu płakać, nie w momencie, gdy oskarżano ją o coś, czego nie zrobiła.
- Co ty w ogóle pierdolisz koleś?! Nie okłamywałam Cię, ani tym bardziej nie bawiłam się Tobą! Nie masz prawa oceniać mnie w ten sposób, bo nawet mnie nie znasz. Więc może zachowaj swoje dzicinne uwagi dla siebie i idź stąd, bo nie mam zamiaru już się tłumaczyć. - powiedziała wściekła. Pokręciła z niedowierzaniem głową, a na łańcuszek nawet nie spojrzała. Skupiła się jedynie na swoim obolałym kolanie.

Spojrzała niepewnie na Franza i mruknęła coś, po czym podniosła się z miejsca i zaczęła gdzieś iść wcześniej mówiąc do niego:
- Pewnie, uwierz jemu, w końcu się 'przyjaźnicie'. Chciałam mu dzisiaj powiedzieć, bo nie miałam okazji jeszcze tego zrobić! Przecież nigdy mu nie mówiłam, że możemy być razem, przychodziłam na spotkania, skoro o owe prosił i to wszystko. Nawet nie wiem czym się interesuje, gdzie tu mowa o miłości.. Franz! Paranoja! - rozczochrała sobie nieświadomie włosy i wściekła ruszyła w kierunku moża, do którego w końcu weszła i przemyła sobie kolano. Lepiej tak, niż wcale. Zignorowała nawet towarzyszący temu ból, była zdenerwowana i już. Jeszcze teraz super matt namieszał franzowi w głowie, co w ogóle było fantastyczne, gr!

- myśl co chcesz franz, ale jestem z Tobą i nie chcę tego za żadne skarby świata zmieniać, wiesz? - zapytała patrząc na niego poważnie. Gdy powiedział, że ją odprowadzi kiwnęła lekko głową i podeszła do niego łapiąc jego dłonie.
- Czekaj jeszcze. - powiedziała całując jego policzek. Podeszła do poprzedniego miejsca, gdzie franz rzucił pudełeczko i wzięła je. Dopiero teraz otworzyła i pisnęła uradowana. Podbiegła kulejąc do chłopaka i poprosiła piszcząc, żeby jej zapiął łańcuszek na szyi.
- ładnie mi? - zapytała mrugając do niego, po czym rzuciła mu się na szyję dziękując okropnie i mówiąc, że nie trzeba było. W końcu zamruczała i pocałowała go namietnie w usta. Trzymając się za łapki, Franz odprowadził Lexie do pokoju i pewnie sam poszedł do siebie.

[z/t]

Na plażę przyszła co prawda już dawno temu, ale zdążyła zasnąć na piasku, gdyż było dzisiaj dziwnie cicho i dziwnie spokojnie. Wina to była raczej Em, gdyż zapuściła się daleko, a tłumom z leżaczkami nie chciało się ganiać tyle po piasku. Cóż , jej widok, śpiącej w piasku nie był zbyt normalny, wyglądała raczej jak śpiąca po imprezie nastolatka, która upiła sie do nieprzytomności. Chociaż Emma imprezowało ostatnio bardzo dużo, dopuściła się nawet do olania wielu zajeć w szkole, przez co została wpisana na czarną listę nauczycieli. No, ale wróćmy do niej, a dokładnie do jej ciała, leżącego w małych ziarenkach piasku, tuż pod wydmami, przy ślicznym zachodzie słońca, oh.

Śniła właśnie o wielkim pokazie tanecznym u boku najlepszych tancerzy gdy nagle jakby zza światów usłyszała ,,Hej! Żyjesz?". Jakieś kilka sekund walczyła ze sobą, a dokładnie z nurtującym ją pytaniem: otworzyć oczy, czy spać dalej, ale zdecydowała, że delikatnie je otworzy. Gdy tylko podniosła delikatnie powieki ujrzała nad sobą twarz nieznajomego mężczyzny, pochylającego sie nad nią i krzyczącego coś o Fatomie. W jednej chwili wydarła się, jakby ją ze skóry obdzierano, wyobrażając sobie biednego Justina, jako gwałciciela roku, miesiąca, dnia, godziny i tej sekundy. Odskoczyła nawet kilka metrów dalej, wbijając sobie kawałek jakiegoś małego, wrednego odłamka drewna i z wielkimi oczami, z którymi bez problemu moglaby grać w kreskówkach przestraszone chomiki, po prostu spytała, kim on do cholery jest, mamrocząc pod nosem, że zna sztuki walki i wszystkie te bajery, które mówią dziewczynki na takich filmach by się obronić przed złymi ludźmi. Automatycznie też na jej twarzy pojawił się grymas, gdyż czuła wbijającą się drzazgę w jej paluszek.

Opadła na piasek i zaczęła się poniekąd śmiać - o matko, chcesz mnie zabić? tak na poważnie? - uśmiechnęła się, otrzepując włosy z piasku i podciągając się ponownie - myślałam, ze chcesz mi coś zrobić, wybacz mi - spojrzała na niego przepraszającym wzrokiem - zasnęłam i straciłam wyczucie - uśmiechnęła się jeszcze niewinnie i spojrzała na niego przenikliwie, bo a nuż to on gra takiego niewinnego. Znów poczuła ból w palcu i spojrzała na niego - ała, wbiłam sobie drzazgę, kurczę.. - jęknęła i jak zwykle dostała ochoty na mówienie, ale pohamowała się. Ostatnio ktos jej powiedział, że takim słowotokiem to tylko od siebie odstrasza, więc wolała zamilknąć. Jeszcze raz tylko spojrzała na Justina przepraszająco, że wyszła na idiotkę i przewrazliwioną panienkę po czym starała się, nieudolnie zresztą, wyjąć drzazgę z palca.

Wysłuchała go do końca, uzmysławiając sobie, jak bardzo przekręciła dostarczone od niego wiadomości, po czym podała mu niepewnie dłoń. Pisnęła cicho, jak był już tuż przy wyjmowaniu drzazgi, a potem odetchnęła z ulgą - dzięki, jesteś kochany! - pewnie przytuliła go niezwłocznie, jak to ona i jej spontaniczność - emma jestem. - powiedziala, cofając się juz kilka kroków do tyłu - nie ma co, powinieneś grać w słonecznym patrolu - wyszczerzyła się. Spojrzała na zachód słońca, chowając ręce do kieszeni - mam zawsze szczęście trafiać tutaj na najwspanialsze widoki, wiesz - uniosła lekko jeden kącik ust do góry, przenosząc na niego wzrok - ale co Ty tu robisz, oczywiście oprócz grania super bohatera - spojrzała na czubki palców , by ukryć uśmiech, bo musiało to wyglądać całkiem zabawnie, to jego ratowanie ,,nieżywej" emmy.

- oho! przynajmniej masz mieszkanie, a nie klitkę w akademiku! - mruknęła, siadając obok niego i delikatnie rozkraczajac nogi, gdyż bawiła się piaskiem i musiała mieć jakąś piaskownicę prawda? tak, tak, emma to przepiekne imię, skąd my to wiemy?! xd - przypominasz mi mojego brata, on by mnie chronił 24/h a i tak by mu było mało, jakby się teraz dowiedzial, że rozmawiamy od razu byłby cynk do kogoś, kto by sprawdził kim jesteś , serio - wyszczerzyła się - ale wiesz.. to w sumie w nim kocham, urocze to jest taka opieka mężczyzny! - uśmiechnęła się, poprawiając kosmyk włosów - msa?

- łał, czuję sie jak vip, chociaż za pewne wiem dlaczego tak mówisz - mruknęła taka troszku smutna. - widać, że jestem młoda tak? pierwszak i tak dalej.. - pokiwała głową - podobno dziewczynki szukają sobie facetów, takich jak ich fajni ojcowie, a ja wychowywałam się raczej z bratem, więc to naturalne, że mi się podoba taka opiekuńczość - mrugnęła do niego - aczkolwiek gwałtowne wyrywanie ze snu.. cóż.. musisz poćwiczyć - zasmiała się, dając mu lekkiego kuksańca w bok.

- oj no dobrze, jesteś fajny - poklepała go po ramieniu - bo mogleś na przykład ułożyć mnie w dziwnej pozycji, zrobić zdjęcie i zostałabym bohaterką stron internetowych - zaśmiała się - i ulubioną postacią grafików komputerowych - otrzepała dłonie i położyła się na piasku, dając je na swój brzuch, oddychając spokojnie. - taa, pierwszak. połowa ludzi mi mowi, że idealnie pasuje na rysopis, gadatliwe to takie, twarz jak piętnastolatki, niezbyt duże cycki, no ideał! - mruknęła, patrząc się w niebo, które stawało się coraz bardziej ciemne. - możesz się pochwalić, że znasz Emme Collins, to już coś - zachichotała - koszulka z napisem, że mnie znasz byłaby idealna, nie? - przechyliła głowę w jego stronę.

- znasz? znaczy w sumie nie dziwię się, jakieś plotki cały czas o nim chodzą, aż się dziwię, że się nie przejmuje - westchnęła - a co do mojej dziwnej pozycji, no cóż i tak dzisiaj nie wyglądam zbyt atrakcyjnie, bo się trochę pogniotłam, jak tutaj spałam - zaśmiała - przynajmniej tak mi się zdaje - zerknęła w stronę wody - hm.. myślisz, że woda o tej porze no i wieczorem jest dosyć ciepła - spytala, unosząc jedną brew do góry i uśmiechając się tym swoim cwanym , jednokącikowym uśmieszkiem. Poczuła nagły przypływ chęci wykąpania się, w końcu są na plaży. Mogłaby chociaż zanurzyć stópki, gdyby woda okazała się wyjątkowo zimna.