Plaża główna

Gość

- A dzięki. - uśmiechnęła się lekko również patrząc w jego oczy.

Gość

-Piękny zachód słońca, prawda ? -przeniósł wzrok na niebo, a potem znów na nią. -Romantyczny taki...

Gość

- W sumie nie lubię tych romantycznych bzdetów - skrzywiła się lekko kierując wzrok na niebo. - Ale z tobą to może nabiera to trochę innego znaczenia - spojrzała na niego.

Gość

-Naprawdę ? -uśmiechnął się lekko i spojrzał jej w oczy, tak głębooko.

Gość

- No naprawdę - również spojrzała w jego oczy nie mogąc oderwać wzroku.

Gość

Objął ją w pasie zatrzymując się i spojrzał jej jeszcze głębiej w oczy. Zbliżył delikatnie twarz do jej twarzy i uśmiechnął się lekko.

Gość

pewnie gdzieś tu się spotkać mieli, siedziała na piasku przerzucając go z jednej do drugiej dłoni. siedziała po turecku, wiatr rozwiewał jej uroczo włosy. dobrze, że nie smarowała ust błyszczykiem, bo teraz miałaby go na całej twarzy. czekała na justina, a czekać nie lubiła. jednak okej, niech będzie cierpliwa.

Gość

Długo czekać nie musiała, bo Justin był dobrze zorganizowany i mało kiedy się spóźniał. Teraz w sumie też się nie spóźnił, bo na żadną konkretną godzinę się nie umówili, ale mniejsza. Wpadając na plażę rozejrzał się za blondynką, a dostrzegając ją uśmiechnął się pod nosem i ruszyłw jej stronę.
- Cześć Piękna. - mruknął siadając obok niej i całując ją w kącik ust. Wiatr śmiechowo rozwiewał jego włosy, przec co wyglądał jeszcze bardziej dziecięco niż zwykle.

Gość

zadarła głowę do góry i uśmiechnęła się delikatnie. - cześć, piękny. - "jestem piękna i ty też, chodźmy do domu się na siebie pogapić" hoho. ucieszyła się, że przyszedł, że się spotkali. dawno nie gadała z żadnym facetem, dawno nie rozmwiała z facetem, z którym by lubiła gadać. a justi do takich zapewne należał.

Gość

Spojrzał na nią lustrując jej ciało dokładnie. Naprawdę długo się z nią nie widział, ale to wszystko przez to, że jego ojciec zaczął go męczyć nowymi zleceniami. Trochę się urysował chłopak ostatnio i bądź, co badź miał dość.
- Co słychać, pewnie sporo się wydarzyło, co?

Gość

jeju, biedny ;c miał pęcherze na dłoniach? xddddddd
popatrzyła na jego włosy, które były teraz bardzo poplątane i rozczochrane. pewnie każdy włos był w inną stronę i w ogóle. - hmm... chyba tak. ale to nic ciekawego, właściwie. szkoła, zadania domowe, jakieś imprezy. - uśmiechnęła się do niego. - a co u ciebie, justin? strasznie dawno cię nie widziałam. planujesz już ślub z kimś innym?

Gość

- Oja, szkoła. Jak ja dawno nie byłem w średniej. W sumie na studiach też nie, ale.. jeszcze trochę i będę zasuwał. - powiedział patrząc w kierunku morza.
- Nie, no coś Ty. Oprócz tej jednej imprezy z Robertem nie miałem czasu na wyjścia z domu. Ojciec przesłał mi kilka zleceń, więc siedziałem i rysowałem, wybacz. - uśmiechnał się do niej pociesznie

Gość

a ona patrzyła na niego, więc aktualnie na jego profil. a miał fajny profil, taki idealny, wręcz. - robert. - zamruczała na wspomnienie tego balu całego, nietrafionego, bo jednak martwiła się o samopoczucie justina cały czas. - pracowałeś? to fajnie. coś nieziemskiego pewnie stworzyłeś. - uśmiechnęła się znajdując w piasku jakąś muszelkę. oglądała ją teraz.

Gość

Spojrzał na nią z przymrużonymi oczętami, gdy wymruczała imię jego przyjaciela. Czyżby wpadł jej w oko. Szlag by to. Westchnął cicho i pokręcił nieznacznie głową, jeszcze tego brakowało, żeby pokłócił się z nią o dziewczynę.
- No nie wiem czy tak fajnie, ale niech będzie. I czy nieziemskiego.. Klientowi się podobało, to najważniejsze. - powiedział.

Gość

wcale nie wpadł, chociaż go zdenerwować. oparła główkę o jego ramię. - przecież to lubisz, prawda? a grunt, że się robi to co się lubi. świetnie jest mieć jakąś pasję. - patrzyła na fale. - a robisz te projekty tak od siebie, czy dostajesz od klientów jakieś wytyczne, wskazówki? - zapytała, bo pewnie ciekawa tego była. jakich ludzi jets więcej. czy justin może kierować swoimi fantazjami, swoimi wizjami na temat projektów.

Gość

- Lubię, oczywiście że tak, ale myślałem, że w wakacje od tego odpocznę, zatęsknie i później będę jeszcze lepszy. - powiedział całując ją w czoło.
- Jak mam do czynienia z facetami, to zabierają mnie do swojego grodu i mówią co i jak, a ja to zapisuję, natomiast z kobietami zawsze mam większe pole do popisu, bo one nigdy nie są zdecydowane. - powiedział ze śmiechem.

Gość

-a ja bym powiedziała, że to raczej faceci by ci powiedzieli "a rób pan co chcesz, byle się żonie podobało" - zaśmiała się, w ogóle zarumieniła się kiedy ją pocałował, mimo, że tylko w czółko. to było urocze. - jakie najczęściej lubisz wykorzystywać rośliny w swojej pracy? - ona lubiła rośliny. zawsze miała pełno zieleni wokół siebie.

Gość

- No właśnie nie. Bo to oni są perfekcjonistami, którzy lubią mieć wszystko pod kontrolą, ot co. - powiedział zgodnie ze swoim doświadczeniem.
- Różnie, ale najczęściej klienci lubią winogron. -

Gość

podniosła się i pocałowała go w policzek. jakoś tak ją naszło na czułości, wybacz. - winogrona... mm, lubię czerwone. - zacieszyła się, bo wyobraziła sobie, jak je te owoce. słodkie i bez pestek, najlepiej xd

Gość

Uśmiechnał się do niej gdy go pocałowała, on tam się cieszył, więc nie należało przepraszać.
- a ja zielone, jak już zamieszkamy razem, to posadzimy oba gatunki. - roześmiał się

Gość

wyszczerzyła się. - ale więcej czerwonych. - pokazała mu język i kiedy ruszyła głową jej trzasnęło w kościach. ojej! chyba się starzeje. xd odchyliła głowę i spojrzała w niebo. zawsze ją niebo fascynowało. skrywało dla niej ogrom tajemnic. kosmos...

Gość

- Jeszcze o tym porozmawiamy. - powiedział kompromisowo, ale i tak zamierzał posadzić więcej zielonych, w końcu to on bedzie projektował i przewodził pracom w ogrodzie, więc czuł się jak pan i władca.

Gość

-eeeej... - zbulwersowała się i nawet żeby chociaż mieć poczucie bycia górą wlazła na jego kolana. - więcej czerwonych i koniec. - jakie to urocze, że się teraz będą kłócić o winogrono. to chyba lepsze od kłótni na temat zdrady czy czegokolwiek ważniejszego.

Gość

- Jeśli Ci się bardziej przyjmą i zaowocują większą ilością winogron, to owszem, czerownych będzie więcej, jednak co do samych krzewów, to ziel.. będzie po równo! - powiedział łapiąc ją w tali i przeturlawszy się z nią dookoła pochylił się nad nią z cwanym uśmiechem

Gość

-to nie fair... - roześmiała się mu w twarz. miał takie hipnotyzujące spojrzenie, które wprawiało ją w ... śmierć! umierała i rodziła się na nowo. patrząc w jego oczy, w ogóle przebywając w jego towarzystwie przeżywała swoiste katharsis. oczyszczenie ze złych wspomnień, czarnych myśli.

» Plaża niedaleko latarnii morskiej