Plaża główna

Gość

- Świat już taki jest, kochanie. - wymruczał i nie mogąc się powstrzymać pocałował ją czule w usta. Dobrze, że nie powiedziała na głos o tej śmierci, bo by się przeraził na miłośc boską!

Gość

oj tam, zostałby kilerem xd - a ja myślałam, że luzie są z założenia dobrzy, mili, życzliwi... - przymknęła oczy. - no dobra, wszyscy tacy nie mogą być. ale ty powinieneś! - klepnęła go w tyłeczek, hoho.

Gość

- Czyli co? Mam się zmienić specjalnie dla Ciebie? Nie licz na to moja droga. - odpowiedział z przekąsem. I tak już byl łagodny jak baranek, tylko nie w towarzystwie Roberta.

Gość

zrobiła z usta podkówkę. - nawet dla mnie się nie zmienisz. a już liczyłam, że cię rozkochałam do bólu serca. ale no nic... trudno, może za miesiąc lub dwa zmienisz zdanie. - wyszczerzyła się pełna nadziei. bo nadzieję warto mieć, nie wiem czy wiesz. ksiądz nam mówił, że nadzieję trzeba pokładać w bogu, a nie cżłowieku. srają muchy, bedzie wiosna.....

Gość

- Może tak, może nie. Ahahaha! Znaczy, że masz zamiar tak długo ze mną wytrzymywać? - zapytał rozbawiony. Nie myślał, że tak to wszystko już sobie skrupulatnie układa w swojej blond główce.

Gość

-oczywiście, już na zawsze. oświadczyłeś się, justin, nie ma ucieczki. - roześmiała się. wcale tak nie uważała. no, może w głębi duszy. ale wyrzucała te myśli z siebie, przecież były absurdalne, nierealne. - no dobra, koniec żartów. zaproś mnie do siebie na sok, albo herbatę. zimno mi w dupkę tu.

Gość

- Ach tak.. Zapomniałem. - powiedział świetnie odgrywając roztargnioną rolę, jednak już po chwili roześmiał się.
- Żartowałem, chodź. - powiedział pomagając jej wstać. Chwycił jej dłoń i pomaszerowali do jego mieszkania.

[z/t]

Gość

-o takich rzeczach się nie zapomina. - uderzyła go w ramię, lekko, ale zawsze. xd i z uśmiechem na twarzy kroczyła przy nim aż do jego cudownego mieszkanka.

Gość

Dzień chyba się kończył, gdyż jak się usiądzie na plaży i spojrzy się w stronę morza widać było pomarańczowe niebo spowodowane zachodzeniem słońca. Widok był piękny a na pewno podobało się to Mattowi, idealne miejsce na romantyczne spotkanie czy piknik nawet. No i Matt przyszedł tutaj z kocem i z plecakiem w którym miał jedzenie oraz picie, alkoholowe i zwykłe napoje. Zależy co będą chcieli pić. Z alkoholowych to był szampan i wino a do tego kieliszki. Bezalkoholowe czyli napoje to sok pomarańczowy, cola. Od koloru do wyboru. Rozłożył koc i talerze dwa na nim, a następnie wyjął telefon i napisał smsa do Lexie. Teraz stał i czekał na nią, mając nadzieję że przyjdzie na spotkanie

Gość

Blondynka biegła jak najszybciej potrafiła, a podobno umiała nawet gepardzim tępem! xd Widząc już z daleka Matt`a zaczęła się drzeć
- Maaaatttt! Uciekaj! Franz tu za chwilę bęęę.. - nie dokończyła bo potknęła się na patyku i wyjebała się na piasek. - kurwa. - mruknęła do siebie, po czym podniosła się i doszła już normanym tępem do znajomego.
- Spadaj stąd jak chcesz żyć. - powiedziała dysząc. Miała nie biegać! A jednak musiała. Spojrzała na telefon i odwracała się gorączkowo wypatrując swojego chłopaka. Nie chciała, żeby znowu doszło do jakiejś dramatycznej sceny, soł robiła wszystko co w jej mocy, żeby do niej nie było.

Gość

a on sobie tutaj szedł, jak zosia samosia... albo nie, jak sierotka marysia! tak, podskakiwał i szedł z koszyczkiem do babci, żeby jej szybciej nie zjadł wilk! jaja sobie robię, szedł fajnym krokiem, męskim i takim super i w ogóle to niósł w kieszonce malutkie pudełeczko. i się wkurzył, że ktoś mu przeszkadza w ciszy i spokoju i mówi, że ma uciekać. aż się rozejrzał! no. bo może ktoś potrzebował pomocy, bo przecież musi wiedzieć czy uciekać czy to tylko żarty.

Gość

On zaś siedział spokojnie niczego nie spodziewając się, że coś miało się zdarzyć. Jednak kiedy usłyszał jak ktoś biegł to rozejrzał się i zobaczył Lexie. Nie zrozumiał ją z początku, a kiedy potknęła się on podbiegł do niej i wyciągnął dłoń w jej stronę, a następnie pomógł jej wstać
- Franz? skąd on wie?
Spytał sie ze spokojem, chociaż skrzywił się na jej słowa. Nie chciał iść nigdzie, nie chciał aby ona go za tchórza. Westchnął cicho i spojrzał na nią
- chcę żyć, ale nie będę uciekał przed nim jak tylko się pokaże...
Powiedział spokojnie i się delikatnie uśmiechnął do niej, chociaż fakt nie chciał nic złego zrobić, ale też nie będzie uciekał. Teraz był bardziej przygotowany na ewentualne starcie.
- zostanę tutaj...

Gość

Spojrzał na matt`a przerażonym wzrokiem i upadła na kolana oddychając ciężko. Włosy miała potargane od biegu i bodajże rozwalone kolano, bo jej spodnie przetargało i krew jej leciała. Ona nawet w sumie tego nie czuła. Spojrzała w innym kierunku i zauważyła franz`a.
- jasna cholera. w imie. ojca.. - przezegnala sie i zakryla twarz dłonmi, po chwili jednak bacznie obserwowala dalszy ciag wydarzen

Gość

i on spokojnie podszedł do nich, bo jednak się zorientował. - o hej. - zobaczył, że lexie sapie. stwierdził, że robili brzydkie rzeczy! i w ogóle dziwnie mu się, słabo zrobiło, znaczy! i patrzył na nią takim beznamiętnym wzrokiem. takim obojętnym i w sumie bez wyrazu. a to chyba było gorsze od wzroku jak na dziwkę! - chciałem ci to dać, a później zabrać na wycieczkę, ale... jesteś zajęta, to masz i pa. - uśmiechnął się mdło podając jej pudełeczko, w którym był wisiorek z uroczym serduszkiem takim słodkim i w ogóe. znaczy naszyjnik też był! i odszedł i już go nie było, był wkurwiony, jak danny i w ogóle wszystkim swoim postaciom zrobię orgię i pijańską ucztę.

Gość

patrzyła na franza z zmarszczonymi brwiami. spojrzala na pudeleczko a jej oczy zaszkliły się ponownie. Spojrzała na swoje krwawiące kolano i przeklęła cicho.
- Franz! Poczekaj! - wstała z jękiem i pobiegła za nim. Chwyciła go za obie dłonie i staneła na przeciw niego.
- przeciez nic nie robilismy! dopiero przyszlam! Kolano sobie rozwalilam! Franz! Czy Ty nie rozumiesz, że jestes z Tobą, nie z nim? Franz.. - szeptała złamanym głosem. Spojrzała mu w oczy i drżała cała. Stwwierdziła, że jeżeli teraz im się ułoży, to niestety ale będzie musiała zaprzestać spotykania się z Matt`em, jeśli jednak odeśle ją do diabła, najprawdopodobniej dosłownie zapuka do jego drzwi.

Gość

Spojrzał na jej kolano i skrzywił się widząc krew, po czym uklęknął się i rozdarł nieco koszulę aby pasek materiału mieć i móc owinąć te kolano.
- spojrzę na kolano...
I w tym momencie zauważył Franza, ale nie zrobił zadnej głupiej miny, ale ta się zerwała i pobiegła do niego. Teraz nie zbyt mu się to podobało i miał nadzieję że ona wróci do niego, no ale cóż stał i czekał na rozwój wydarzeń

Gość

spojrzał na nią i wzruszył ramionami. - co z tego, spotkałaś się z nim, nie? to dlatego tutaj szłaś. - westchnął i schował łapki do kieszeni spodni. - mogłaś powiedzieć... nie lubię tajemnic. ani kłamstwa. pewnie nie chciałaś powiedzieć nawet, że tu idziesz. - przełknął ślinę, bo hej, niby facetem jest, ale swoje uczucia mimo wszystko ma. jest wrażliwy i szybko się przywiązuje. wcale nie chciał jej tracić, ale czuł się jak w jakimś trójkącie. - czuję się, jak w trójkącie. - wymruczał swoją myśl i pociągnął nosem. może się zaziębił.

Gość

- gdybym Ci powiedziała, to byś się zdenerwował tak, czy siak. - szepnęła siadając na piasku. Spojrzała na swoje kolano i zaczęła je otrzepywać z piasku, taaak jeszcze tylko zakażenia jej brakuje. Odgarnęła włosy z czoła, które wpadały jej do oczu, po czym zaczęła dmuchać na kolano w celu usunięcia ziarenek plaży.
- Dobra, rzuć mnie jak chcesz. - wysyczała przez zaciśnięte zęby przymykając oczy. Ręce jej opadały przez tych dwóch. Spuściła glowę i czekała na wyniki spotkania.

Gość

-daj to, ciapko. - uśmiechnął się, bo ona taka (kurwa, ugryzł mnie w stopę!) kaleka trochę była. wtedy ta ręka, teraz kolano. klęknął przy niej i oglądał kolano. - nie mam zamiaru cię rzucać! - krzyknął pospiesznie i na nią zerknął. - no ej, a chcesz tak to skończyć? przez jedno nieporozumienie? musimy się uczyć siebie na wzajem, przecież życie jest jak kryminalny film, jak strzelanina na ulicach chicago.

Gość

On zaś stał i czekał, nie wiedział co w sumie miał robić. Miał ochotę podejść, wziąć dziewczynę na ręce i odejść najnormalniej, ale tak nie mógł zrobić nie wypadało. Kiedy usłyszał ze nie ma zmiaru rzucać, to go poprostu jakby piorun w niego trzasnął. Otrząsnął się i podszedł spokojnie i czujny do nich, ustał przy Lexie czekając aż wyjasni co jest grane. Po chwili cicho ale wyraźnie się spytał, w sumie Lexie tylko
- co się dzieje?

Gość

ale to z ręką to nie była jej wina! ;c nie była kaleką! ;c bÓ!
Słuchała go uważnie garbiąc się nieznacznie, bo nie była pewna co się święci. Słsząc o strzelaninie w chicago zaśmiała się pod nosem i spojrzała na Franza rozesmianymi oczyma.
- Jak strzelanina w Chicago? - powtórzyła z rozbawieniem. - Nie, nie chcę tego zakończyć wcale, ale sądziłam, że Ty będziesz chciał. - powiedziała wzruszając ramionami. Zaśmiała się ponownie ze swojego zawiłego rozumowania.
- Ała! Delikatnie! Ja jestem tan.. O nie! Nie będę mogła tańczyć! Nie, nie nie nienie! - dostała słowotoku, po czym schowała twarz w dłoniach.

Gość

-no, wiesz... pif i paf! - i nawet zrobił ładny, zgrabny pistolecik z paluszków. spojrzał na matta. wcale nie chciał się z nim kłócić, czy coś. - przepraszam... e, za wtedy. - znaczy o bal mu chodziło. bo chłopak się ogólnie w pokoju u niego nie pokazywał, to nie miał okazji przeprosić. - co nie będziesz mogła, zobaczysz... zrobię, że będzie nowe, nieśmigane. - i pocałował ją delikatnie obok rany, żeby jeszcze bardziej jej nie drażnić.

Gość

No to super, wcale się nawet nie zainteresowała się jego pytaniem, a on się niedowie od niej co jest grane. Spojrzał na Franza, następnie na Lexie, kiedy usłyszał o zerwaniu zacisnął pięści. Spojrzał na Franza gdy ten go przepraszał, on tylko powiedział do niego
- jasne, nie ma sprawy...
Jego wzrok ponownie natrafił na dziewczynę, później się spytał ze spokojem albo po prostu spokój próbował zachować.
- możesz mi to wyjaśnić? Chodzisz z nim?

Gość

- nieśmigane.. nie wyskakuj mi tu z sloganami z reklamy, ja się boję o swoją karierę.. - mruknęła opuszczając dłonie na piasek. Spojrzała na Matt`a zaraz po jego słowach.
- I o swoje życie. - mruknęła nieco ciszej. Nie żeby się bała, że Matt ją zamorduje, ale obawiała się, że w końcu nie wytrzyma tego wszystkiego psychicznie i zostanie roślinką. Westchneła głośno i spojrzała na Franza.
- No tak. - powiedziała spuszczając wzrok. Chciała mu powiedzieć i pewnie dziś by to zrobiła, ale warunki na to nie pozwoliły. Teraz ywszło na to, że ukrywała ich związek, żeby być z nimi obojgiem, super.

Gość

ojej, zdziwił się, że matt taki niepoinformowany. więc dlatego się z nim spotkała! no tak. - u. - mruknął, ale jednak wcale zły nie był, bo bądź co bądź wydało się, on został oficjalnie wybrany, czuł się górą, duma go napawała, ale gdzieś z tyłu głowy mu brzęczał alarm, że ta dziewczyna sprowadzi na niego jakieś kłopoty. że będzie to smutny żywot. ale trudno, już wszedł jedną noga w to bagno to może i drugą. czlowiek ma oczy z przodu głowy, więc musi iśc wciąż do przodu. patrzył to na lexie to na matta.

» Plaża niedaleko latarnii morskiej