Fontanna

-okej, to dasz mi znać, jak będzie ci pasować. - kiwnęła głową zgadzając się xd lejdi pank łuhu. - nie jestem! to one są wszędzie. ale co mi tam. ja jestem pewnie mądrzejsza, fajniejsza i w ogóle boska, bo to ja nie one.

-ale faceci to i tak.. - zapomniała się chyba, że gada z kolesiem, a nie z leną, co to ona podzielała jej dość dyskryminacyjne poglądy. - idioci. wolą puste chude, byle z dziurką na swojego małego mikropenisa, czy tam jakiegokolwiek mają w majtkach. bo neistety, taka prawda. faceci myślą rozporkiem. - wescthnęła. - może i ja zacznę, będę lepsza z matematyki.

-ale ja lubię przedmioty ścisłe. - z zakłopotania podrapała się po karku. wiedziała, że większość osób nie lubi ich, a ona uważała, że to całkiem proste, bardzo wciągające dziedziny. - no okej, kościotrupom mówimy stop.

-chyba jednak wolę się poświęcić teatrowi, czy nawet kinu. to jest bardziej interesujące, bardziej dynamiczne. - mrugnęła do niego. - a ty jak planujesz swoją przyszłość? być fotografikiem dla jakiegoś sławnego pisma, czy raczej otworzyć swoją małą pracownię i robić zdjęcia parom młodym?

-oo, pan przedsiębiorca. - wyszczerzyła się do niego. - miło. takie studia fotograficzne są fajne. kiedyś chciałam strzelać fajne zdjęcia. nawet prosiłam ojca o jakiś fajny aparat. a kiedy mi go kupił to zwariowałam od tych wszystkich funkcji i zrezygnowałam. - roześmiała się ze swojego braku kompetencji.

-o, widzisz. fajnie masz. tak po fachu. moja mama jest malarką. - westchnęła. jej matka była zupełnym jej przeciwieństwem. chuda, długa, opalona, z wyrzeźbionym gładkim ciałem była. noo. w ogóle blondyna, co to każdy się za nią ogląda. chuda, z ogromnym biustem. co chyba strasznie facetów rajcuje, kręci. malarką była. jest wciąż, poza tym. zawsze jej mówiła, że ma być tak jak ojcem, urzędnikiem albo biznesmenem, prawnikiem może być też. mówiła, że nie ma brać takich kierunków, jak aktorstwo. nie ma brać nic związanego ze sztuką, bo będzie kamienie gryźć, bo przecież z taką urodą, z ciałem gruszki, czy też jabłka nikt jej nie zechce. kochała swoją mamę, ale kiedy się upoiła winem mówiła jej okropne rzeczy. kiedyś, jak nie mieli pieniędzy, często piła. często jej mówiła prawdę o jej samej. to było przykre.

-tak. tam jest fajnie. wszyscy tacy spięci. - roześmiała się, bo oczywiście ironizowała. - chociaż te małe wystawy w skromnych galeriach z młodymi artystami są okej. ale te, tak zwane wyższe sfery są niezbyt dobre. przynajmniej dla mnie.

wzruszyła ramionami. - na fotograficznej nigdy nie byłam. - uśmiechnęła się i teatralnie westchnęła. - myślałam, ze nie zapytasz. już mi tyłek tu ścierpł.

więc wstała i ziewnęla, nie wiem dlaczego, to mnie nie pytaj. - bo masz tyłek z betonu. - roześmiała się i powiedziała, że nie wie. - to ty tu mieszkasz dłużej. zabierz mnie w jakieś fajne miejsce, takie, ty które ty kochasz, a nie każdy o nim wie.

siedział tutaj leń, nic nie robił cały dzień. a właściwie o ile dzisiaj jest nowy dzień u nich to było rano, czy nie? xd w każdym bądź razie miał swojego psa na smyczy i sobie siedział na ławce czytając jakąś mądrą, naukową gazetę. o!

a biedny pies uciekł od niej pod ławkę i jęknął. matko! ja można wdepnąć w dziecko? xd spojrzał na dziewczynę zza gazety i zmarszczył czoło. chciał ją już opierniczać, że niech nie krzywdzi jego pieska kochanego! ale kiedy zorientował się, że to lenka to wyszczerzył się. - ooo. cześć. nie odezwałaś się.

oja xdddddd
-a ja mam jeszcze wakacje... - uśmiechnął się i kiedy zaczęła przepraszać machnął ręką. - duży jest, nic mu nie będzie. - spojrzał pod ławkę. - nie, herkules?

-herkules, przywitaj się z panią. - pociągnął psa za smycz, a tamten.. hm, wymyślmy mu rasę, jakiś średni pies, ładny. o! mam. beagle! jego uroczy beagle, które sama bardzo mocno kocham, mimo że to psy... znaczy ten jego pies, jego samiec tricolor ukłonił się i nawet podał jej swoją łapę, bo tak go jude nasz boski wyuczył, a co.