Chiringuito

no truudno ;p ej no nie musze spadać :CCC
więc pogadali jeszcze sobie długo nawet a potem rozeszli się w dobrych humorach oboje.

dotarli tutaj. trochę zdziwiło ją zachowanie chłopaka, tzn te objęcie ramieniem, ale jego zapach, to znaczy, te perfumy zadziałały i nie potrafiła odrzucić jego ramienia. usiedli przy stoliku jakimś.

Poprawiła swoje odzienie, bo jakoś tak się jej pokrzywiło i zamówiła sobie herbatę, kawy na razie wolała nie pić, bo była zbyt pobudzona jak na eee..ranek? W oczekiwaniu na zamówienie, przyglądnęła się chłopakowi z uśmiechem.
-Jestem w pierwszej klasie...gram na pianinie-zaczęła, spuszczając wzrok na swoje dłonie, które polożyła na blacie stołu-Mieszkam w Baltimore od dziecka, więc te miasto znam jak własną kieszeń-zaśmiała się-Nie wiem co byś jeszcze chciał wiedzieć-dodała uśmiechając się i spoglądając na niego-Możesz pytać, odpowiem na każde pytanie-oznajmiła i po chwili dostali swoje zamówienie. Powoli zaczęła parzyć swoją herbatę, jakby to był jakiś specjalny rytuał. Taki jej nawyk.

Gdy w końcu zaparzyła sobie herbatę do jej ulubionego stopnia, napiła się jej, czując przyjemny smak angielskiej herbaty, którą tak bardzo lubiła. Uśmiechnęła się pod nosem i spojrzała w twarz Ericka-Lubię zdjęcia robic, mam swojego fotobloga w sieci nawet-powiedziała-Poza tym lubię tańczyc i bawić się na imprezach-dodała i napiła się herbaty kolejny raz. Założyła nogę na nogę, starając się nie kopnąć chłopaka, jak to miała w zwyczaju.
-Jasne, pytaj o co chcesz, lubię odpowiadać na pytania ludziom-uśmiechnęła się-Tylko wiesz, to działa w obie strony, kiedyś ja będę Cię zadręczać pytaniami-dodała patrząc mu w oczy.
Mimo, że nie znała chłopaka długo, zdążyła go już polubić na tyle, żeby opowiedzieć mu różne ciekawe rzeczy, które zapragnie znać. Dziwne, ale prawdziwe.

Gdyby nie to, że przechyliła głowę w przód i włosy poleciały jej na twarz, zapewne zobaczylby ogromny, buraczany rumieniec, który pojawił się na jej twarzy. Spojrzała na niego z nadzieją, że nie jest on tak wielki jak myśli.
-Nie, nie mam chłopaka-powiedziała. Czemu ją to skrępowało? Chyba dlatego, że pojechał od razu po bandzie, a ona w kontaktach z chłopakami...nie była najodważniejsza. No, poza kontaktem z Danem, ale Dan to inna historia. Na razie nie była jej kolej na pytania, chodź to samo pytanie samo nasuwało jej się na język.
Spojrzała niego z uśmiechem, takim swoim, przyjaznym.
-Następne proszę-zaśmiała się i napiła herbaty.

Spojrzała na niego, a potem na zegarek. Zrobiła wielkie oczy i zaczęła intensywnie myśleć, jak się pożegnać, nie raniąc chłopaka, że ucieka. Spojrzała na niego po raz kolejny.
-Wiesz, na mnie niestety już czas...zapomniałam, że byłam umówiona na lekcje z nauczycielem gry na pianinie i cholercia, zasiedziałam się-westchnęła-Było mi na prawdę bardzo miło, musimy to kiedyś powtórzyć...-dodała, wstając. Zapięła bluzę-dziękuję za herbatę, będę musiała się kiedyś odwdzięczyć-uśmiechnęła się szeroko i cmokając go w policzek, pożegnała się i wybiegła z kawiarni. Musiała prędko znaleźć jakąś taksówkę, bo miała 10 minut do lekcji. W drzwiach pomachała jeszcze chłopakowi z promiennym uśmiechem i po chwili wsiadła do żółtego samochodu.

zt

dobranoc;*

Lexie była niedaleko, więc dostajac wskazówki od swojego chłopaka sojrzała na umówione miejsce i skierowała do niego kroki. W drzwiach minęła się z dziewczyną, którą dopiero co Franz raczył wysłać w nieznane. Spojrzała na nią z przymrużonymi oczyma, później w ten sam sposób popatrzyła na franza. Podeszła do niego i usiadła na przeciwko.
- kto to był? - zapytała nawet się nie witając.

- fajnych masz znajomych. - opowiedziała beznamiętnym głosem. Chwyciła za kartę, która położona była na skraju stolika i przeczytała ją od początku do końca. Zamówiła sobie wodę mineralną i uśmiechneła się zalotnie do kelnera, był przystojny! No i chciała powkurzać Franza. Nawet zignorowała jego słowa o mniemanej tęsknocie.
- A wiesz, nie. Zapchałam sie watą cukrową. - powiedziała uśmiechając się delikatnie. Gdy dostała swoją wodę spojrzała na kelnera i wymruczała urocze "dziękuję".
- Smacznego. - powiedziała do franza, w końcu coś tam jadł.

- wyobraź sobie, że też mam znajomych, którzy mnie wyciągnęli do lunaparku. - odpowiedziała mieszajac swój napój kolorową słomką. W końcu upiła kilka malutkich łyczków wody i spojrzała namiętnie na Franza. Uśmiechnęła się do siebie zauważywszy skuteczność swoich działań. Rozsiadła się wygodnie na sofie i odetchneła spokojnie.

- A tacy tam. - machnęła dłonią lekceważąco jak on wcześniej. - Widzisz jakie to miłe? - zapytała kręcąc głową. Wyjrzała przez okno, obok którego siedziała. Sznurek samochodów przewijał się przez ulice, kilka motocylki i pieszych. Normalka.

Gdy poczuła na dłoni jego dotyk spojrzała na niego.
- Nic mi o niej nie mów, w zamian ja nic nie będę Ci mówiła o kimś, z kim byłam na wacie. - powiedziała poważnie patrząc w te jego kochane oczka. Wolała nie mówić, że była z Matt`em bo później wyszłyby z tego same problemy, których lexie chciała mieć jak najmniej, a najlepiej w cale. Raz już się pobili, a wtedy nawet nie była oficjalnie dziewczyną Franza, teraz mogłoby się to wszystko skończyć o wiele gorzej.

uśmiechneła się tryumfalnie w zamyśleniu. Franz był totalnie romantyczny i kochany, więc nie dziwne, że blondynka na moment się rozmarzyła.
- Na pewno. Poza tym ja nie jem dużo, a z racji tego, że wszamałam dziś CAŁĄ watę, to nie będę nic jadła przez najbliższy tydzień, a do tego treningi! Tyle kalorii.. - pokreciła z niedowierzaniem głową i ułożyła dłoń na policzku.