Boisko do koszykówki

.

Ulubione miejsce Julii. Miejsce w którym najczęściej przebywa, gdy jest poza domem. Tu mogła sobie przemyśleć wszystko, tu mogła się wypłakać, tu mogła potańczyć z radości. Dziś, poza graniem, myślała o niedługo rozpoczynającym się roku szkolnym. Wiedziała, że musi się dobrze uczyć, bo chce wyjechać na tą trasę koncertową z filharmonią. Musiała ćwiczyć, ale musiała też poznawać ludzi. Nie mogło być tak, jak w poprzedniej szkole.
Wstała z ławki, na której siedziała i stanęła przed koszem. Dziś nie miała zbytniej ochoty grać. Cały czas zastanawiała się z kim będzie mieszkać. Pf, jakie to durne. Mieszka dwie przecznice od szkoły, a mieszka w akademiku. Zaśmiała sie i rzuciła piłkę do kosza. Jak zwykle celnie.
Poprawiła szary dres i naciągnęła koszulkę na biodra. Włosy, które przed chwilą rozpuściła, rozwiewał wiatr. Tak, to będą dobre trzy lata.

Odwróciła się, słysząc czyiś głos. Głos był na pewno do niej, gdyż nie zauważyła ani jednej żywej duszy, właściciela głosu zresztą też. Spojrzała na, jak się okazało, chłopaka i uśmiechnęła się jednostronnie-Dzięki-powiedziała krótko, bo cóż jeszcze dodać? Przyglądała się nieznajomemu, delikatnie, a zarazem dyskretnie mierząc go wzrokiem. Gdy już skończyła obserwowanie, wróciła wzrokiem na twarz chłopaka. Uśmiechnęła się drugi raz, tym razem w całości-Ty też grasz?-zapytała.

Uniosła brew znacząco. Taką? To znaczy jaką? Uśmiechnęła się znów prawostronnie i spojrzała mu w oczy-Jaką? Przecież jestem normalną dziewczyną-powiedziała, mrużąc lekko oczy. Poprawiła bluzkę, która teraz idealnie podkreślała linię jej bioder. Taki nawyk.

Uniosła brew jeszcze wyżej-Wiesz, ze zaczynasz naruszać moją intymność zbliżając się do mnie w tak znaczący sposób?-powiedziała, ale się nie ruszyła-A z resztą, dziękuję za komplement-zmrużyła znów oczy i uśmiechnęła się-jesteś aż za miły jak na nieznajomego-dodała

-Ja nic nie mam do ograniczeń-powiedziała z ironią i odsunęła się, biorąc piłkę w ręce-Może przynajmniej się przedstawisz. Nigdy nie wiadomo, co nieznajomy chce zrobić biednej dziewczynie na boisku, gdzie nikogo nie ma. A tak, przynajmniej będę coś wiedziała jak Cię znaleźć-dodała uśmiechając się i rzucając piłką do kosza, oczywiście celnie.

-Ja nic nie mówiłam o kolejnym spotkaniu-spojrzała na niego z uśmiechem. Poprawiła roztrzepane przez wiatr włosy i wzięła piłkę-Julia-dodała. Ubrała bluzę, bo coś wiaterek zawiał i jej zimno się zrobiło.
-Mieszkasz tutaj?-zapytała-Czy jesteś kolejnym napalonym turystom, który tak bardzo chce wrócić tu jeszcze raz, bo uznał, że wakacje są za krótkie, by spalić się na słońcu na Iris?-uśmiechnęła się.

-Tak, od dziecka jestem mieszkanką Baltimore-powiedziała i spojrzała na niego-Znam tu wielu policjantów, więc uważaj-zachichotała i zaczęła się bawić piłką-Tak, widziałam takich turystów, którzy wręcz rozbierali mnie wzrokiem ze stroju kąpielowego. Było bardzo...namiętnie-zmrużyła oczy, myśląc, czy dobrze dobrała słowa.

-Ty to powiedziałeś, chłopcze-zaśmiała się. Cała ta sytuacja ją bawiła. Dopiero co poznała chłopaka, a już pozwalają sobie na takie dwuznaczne rozmowy. Ciekawe.-Wiesz, że znów przechodzisz przez granice mojej intymności?-powiedziała, czując na plecach przyjemny dreszcz.

-A co? Mam zacząć Cię bić i kopnąć w krocze za to, że chcesz mnie rozebrać wzrokiem? Wolny kraj, nie mogę Ci zabronić patrzeć-wzruszyła ramionami. Zaczęła kozłować piłką-Zagramy?-zaproponowała uśmiechając się zawadiacko. W sumie może miał z nią szanse, ale ona tego nie wiedziała.

-Chcesz się przekonać, że nie zrobiłabym tego?-i tu się chłopak mylił. Kto jak kto, ale ona nie bała się przywalić chłopakowi, czy jak w tym przypadku, kopnąć w krocze. Nie obchodziło jej to, że męskie genitalia są "delikatne" i trzeba na nie uważać-Czyżby? To, co widziałeś to tylko mały pokaz mojego...hm...talentu-powiedziała, uśmiechając się szyderczo.