Budka ratownika

no teraz nie mógł jej nie zauważyć i wyrwany z zamyśleń spojrzał na nią z uśmiechem - o, lena, hej - odparł, pocierając palcem skronie, bo do tego głowa go zaczynała boleć, pewnie od tego myślenia. - co tutaj robisz? i w ogóle co słychać? - zapytał, chociaż jakoś przesadnie się nie znali, pewnie tylko na cześć.

- no to ja tak samo, tyko, że na lekcjach mnie nie było...- na jego twarzy pojawił się taki uśmieszek, wiesz jaki. no i jak to on, bo lubił plotki i lubił wiedzieć co i jak i u kogo, to spytał się: - a jak tam twoje sprawy sercowe? - trochę wścibski był, ale jego to nie obchodziło w sumie.

ahaaaa, no to, to dużo tłumaczy, bo nie chciało mi się czytać jej wizytówki, się przyznam bez bicia. - ahhh, no zapomniałem! no, przecież, to ty lena, jak mogłem zapomnieć - złapał się za głowę nawet, by dodać odrobinę dramatyzmu, na koniec pokręcił głową przyglądając jej się intensywnie. - no ja nie wiem, jak można tak nie korzystać z życia. przecież nie jesteś brzydka, lena - odparł, nadal jej się przyglądając.

-oj, dobra, lepiej zmieńmy temat, bo oboje wiemy, że mamy inne zdanie akurat na ten temat - wzruszył ramionami i rzucił jakimś kamykiem gdzieś daleko, próbował do wody, ale była za daleko i o mało nie trafił jakiegoś faceta, ale tamten nawet nie zauważył. - w ogóle mi się nie chce chodzić do szkoły, w ogóle na czym ty jesteś? - bo zapomniał, miał słabą pamięć, do tego i do wszystkiego.

- taaaak - uśmiechnął się szeroko, chociaż ona miała dobrą pamięć. - na perkusji. ale wiesz, to jest ogólny przedmiot jako gra na instrumencie, a mnie interesuje tylko perkusja...no cóż, życie, jakoś będę musiał przejść jeszcze 2 lata - uśmiechnął się wymuszenie. - a no tak, to aktorstwo pewnie jest bardziej ciekawsze niż np wiedza o pianinie czy innym fortepianie....

- no tak - odparł tylko, bo szczerze to go tak bardzo nie obchodziło, miał zlew na szkołę i większość innych rzeczy. - chciałbym już wakacje - odparł, śmiejąc się bezgłośnie.

a tam, trudno, śmiesznie wtedy będzie ;d - no niestety -westchnął też, smutny i w ogóle deprecha. - ale jakoś przeżyjemy. o ciebie się nie martwię, gorzej ze mną... - uśmiechnął się nawet.

dla niego też xd - no tak, racja. - odparł - gofry? z wielką chęcią!! - odparł, boteraz to mu narobiła ochotę, więc już muszą iść i możesz zacząć, bo mnie wzywają dywany ...

przyszla tu marlene opatulona w jakis cieply sweter z reniferami. wspiela sie po schodach i usiadla w budce. wyciagnela z torebki skreta z marihuany, wiedziala ze to jest tak jak palic 20 papierosow naraz. ale miala to ostatecznie bardzo daleko. marlene byla pewna ze zycie ma byc krotkie: zyc i nagle umrzec mlodo, czego nie? włożyła 'go' do ust xd. zaczęła przegrzebywać kieszenie szukając zapalniczki. zapaliła zaciągając się nim, po czym wypuszczała powoli z wielka ulga szary, gesty dym. oparła glowe o sciane lekko przymykając oczy. oh tak, skręt gral dla niej since i've been loving you.

tylko pod koniec zdala sobie sprawe ze ktos wlasnie wchodzil do budki. jedynie krzyknela na calego podnoszac gwaltownie glowe:-o kurw..!-i zgasila skreta przyduszając go parę razy o podloge jak jakas opętana. podniosla sie chwiejnie po czym ponownie usiadla, opadła. przyjrzała mu sie uważnie trzymając policzki miedzy jedną ręką a drugą. byl za mlody jak na policjanta z wasikiem, tluszczem, zona i gromadka dzieci. usmiechnela sie i prawie blagajac zapytala:-prosze, nie mow nikomu..-nie wiedziala komu mogl powiedziec, moze poszedlby pozniej poskarzyc do mamy? nie wiedziala, nie miala zadnej pewnosci. bylaby nawet w stanie przekupic go dzielac sie jej zlota marihuana.

marlene nigdy nie myslala o marnowaniu, moze dlatego ze miala tego do groma. a dlaczego mialby komus o tym mowic, jak mowilam wczesniej, nie miala zielonego pojecia. jedynie wzruszyla lekko ramionami:-nie wiem, zalozmy ze chodzisz po budkach ratownikow..-machnela reka i jedynie zasmiala sie nerwowo, jej teorie.. i powiem ze zastanowila sie na chwile, no czy pokazac mu jej kolekcje marihuany. posadzila sobie torbe na kolanach i zaczela w niej grzebac: nie musiala nawet dlugo szukac, jak zawsze były na wierzchu, gotowe do uzycia. podsunela sie blizej chlopaka i poczęstowała go skretami, rowniez obsluzyla sie.

ponownie odpalila swoja limfe, bez ktorej nie mogla sie rozstac. odstawila torbe kladac ja na podlodze. lekko pokrecila glowa i odprezyla sie imitujac chlopaka:-nie, czasami.- zaciagnela sie nim przy tym lekko usmiechajac sie, czula sie w domu. otworzyla oko i skierowala wzrok na chlopaka:-..a nazywasz sie?-po jego pewności rozpoznala w nim sekretna milosc do trawki.

zasmiala sie glosno i krotko. zdzwilia sie po chwili: byla za bardzo przyzwyczajona do trawki, az tak powoli na nia dzialala? czy juz dawno stracila percepcje czasu? potarla lekko dlonmi oczy, zaczynaly piec. objela go lekko niezajętą ręką zatrzymujac ja na jego glowie, lekko glaskajac ja:-czego biedny, porzucony, niekochany fraaaaaaaank?-powtorzyla wiec. a moze nazywal sie fraaaaaank, a nie frank. co?