Skate park

Lexie przybyła tutaj prawie nie podnosząc stóp do góry. Posuwała się dość powoli i leniwie, jak gdyby życie z niej uszło, poniekąd tak właśnie było. Ostro się nie wyspała i teraz żałowała nocnego maratonu horrorów. Ziewnęła przeciągle zakrywając usta dłonią. Rozejrzła się dookoła i usiadła na jednej z ławek postawionych w SP. Lubiała tu przychodzić. Nie tylko dlatego, że chłopcy jeżdżący na deskorolkach byli najprzystojniejszymi na świecie, ale również dlatego, że nie tak dawno temu sama jeździła i to nieźle. Musiała jednak to przerwać, ponieważ musiała kontynuować swoją naukę taneczną. Początkowo się buntowała i uciekała z domu zabierając swoją deskę, jednak po upływie kilku tygodni zrozumiała, że musi wybrać jedno z dwóch. Jeśli kiedykolwiek coś by się jej stało przez deskę i nie mogłaby dalej tańczyć, załamła by się. Właściwie działało to w obie strony, ale o deskę jej ojciec byłby bardziej zły. Wybrała karierę tancerki i porzuciła swoją pasję skaterki. Teraz gdy tak siedziała na ławce poczuła ukłucie w sercu. Jej życie mogłoby wyglądać zupełnie inaczej, ale cóż. Czasu nie cofnie. Westchnęła ciężko i z fascynacją godną podziwu obserwowała wyczyny młodych chłopaków, dziewczyn nie było tu wcale. Szkoda. Blondynka wyciągnęła swoje zgrabne nogi na ławkę i usiadła po turecku. Przy okazji zawiązała trampka, który rozwiązał się jej w drodze tutaj. Spojrzała na telefon, ale nie miała żadnej informacji. Wyświetlona data przreraziła ją nieco.
- Omg. dziś rozpoczęcie.. - szepnęła do siebie z westchnieniem.

Schowała dłonie w kieszeniach bluzy, która na dobrą sprawę była męska. Taka duża i ciepła, taka jak lubiła Lexie. Przymrużyła oczy patrząc na kolejne wybryki chłopców, kiedy to jej pierwszy plan zminimalizował się do jednego obiektu, jakim był fioletowy kwiatek. Jeszcze ten głos, ahh. Zamrugała szybko kilkakrotnie i powąchała z uwielbieniem kwiatka, po czym odebrała go delikatnie i uśmiechnęła się szerzej. Spojrzała za siebie, a widząc swojego znajomego jej oczy zabłysnęły.
- Dziękuję ślicznie. - odpowiedziała radośnie. Przesunęła się nieco w lewo robiąc chłopakowi miejsce obok siebie. Nawet usiadła tak, żeby być na wprost niego.
- Jak tam? Jakieś zmiany? W ogóle.. Co Cię sprowadza do skatepark`u? jeździsz? - zapytała zaintrygowana. Jesli odpowiedziałby pozytywnie byłaby chyba w siódmym niebie, no i zapewne rzuciłaby mu sie do stóp, tak tak wiem. Psychol ;d Spojrzała na jego spodenki do kolan i uśmiechnęła się do siebie. Wyglądał w nich do prawdy uroczo no i tak.. Fajnie! Sama raczej rzadko nosiła coś krótszego niż do samym kostek. Naprawdę rzadko. Ale w planach już miała założenie sukienki na rozpoczęcie nowego roku szkolnego. W końcu musiała się ładnie zaprezentować pierwsoklasistom no i trzecio. W jej wieku nikogo interesującego nie było, więc nawet nie myślała o nich. Ale pozostali, kto wie. Może ktoś nowy doszedł, ktoś kto wpadnie jej w oko. Póki co jednak wolała nie myśleć o wieczorze i o tej okropnej szkole. Skupiła się tylko i wyłącznie na Franz`ie.

Ja nie wiem co Wy macie z tymi postami, są normalne ;d
A Lexie tak jak i ja z resztą uwielbiała również takie ubrania i kupowała sobie ich mnóstwo. Nie czuła skrępowania przy tym, gdy był blisko i w ogóle. Czuła się wręcz przeciwnie, bo doskonale w jego towarzystwie. Zmieniała się, chyba. Uśmiechnęła się na jego krzykliwą odpowiedź i zaśmiała się nawet krótko.
- No tak, motywacja to podstawia. A ja.. - urwała spuszczając smutno wzrok. Podrapała się kłopotliwie po brwi i spojrzała na niego jak smutny szczeniak.
- Jeździłam. Ale musiałam przestać, bo nie podobało się to mojemu ojcu no i miałam zostać tancerką, więc jedno wykluczało drugie, niestety. - odpowiedziała półgłosem i westchnęła.
- No ale, cóż. Życie toczy się dalej, nie? - zapytała niby już rozweselona, ale ziarnko goryczy zostało zasiane. Uśmiechnęła się przyjaźnie w jego stronę i puściła mu oczko. Był taki niezwykle kochany. Odwróciła wzrok, żeby nie wyszło, że jest nachalna.
- Wybierasz się na rozpoczęcie? - zapytała od niechcenia. Chciała wiedzieć, czy chociaż on będzie w stanie swoją osobą jakkolwiek ulepszyć to wydarzenie. Przy nim wszystko mogło wyglądać zupełnie inaczej, oj tak. Spojrzała na niego pytająco, musiała przymrużyć oczęta swoje błękitne, bo słońce jej świeciło prosto w twarz, niedobre. Ściągnęła jedną nogę z ławki, a na drugiej sobie usiadła, ju noł. Siedziała przodem do chłopaka, jakby nie chciała spuszczać z niego wzroku.

takie, ok ;d
Jego tak prosty, acz słodki gest wywołał na jej twarzy uśmiech.
- Męska, nie męska uwielbiałam to. Ale skoro taniec Ci się bardziej podoba, zawsze to jakaś pociecha. Marna, ale zawsze. - zaśmiała się szturchając chłopaka w bok.
- Żartowałam, oczywiście! - dodała po chwili, bo być może odebrał to zbyt poważnie, a to byłoby nie do zniesienia dla blondynki. Nie chciała go urazić, oj nie. Za bardzo go lubiła, żeby sprawiać mu jakąkolwiek przykrość. Słuchała go z uśmiechem na ustach. Lubiała jego głos, w jakimś stopniu uspakajał ją i wprawiał w dobry humor.
- Co Ty mówisz! Jak masz być na scenie, to oczywiście, że muszę przyjść! Ktoś w końcu musi podburzać tłum do skandowania Twego imienia. - puściła mu oczko z szerokim uśmiechem. Ucieszyła się, na słowa, że pomacha jej na rozpoczęciu. Czułaby się taka wyjątkowa, to na pewno. Gdy poruszył temat jej trampków, automatycznie na nie spojrzała.
- Ahh, dziękuję! Chcesz się podpisać? - zapytała rozradowana. Sama miała kiedyś taki zamiar, żeby porysować ich noski, ale zawsze zapominała, a skoro mogła mieć jego podpis, oznaczałoby to wyjątkowość jej ulubionych butów, tak tak. Spojrzała na niego błagalnym wzrokiem.
- Prooooszęęęę. - pisnęła przeciągle wyciągając w jego stronę czarnego markera.

Przypuszczam się, że nie tylko Ciebie by podniecił, bo sama blondynka była już cała w skowronkach przez jego głos. Dreszcze ją nawet przechodziły gdy tylko się odezwał. Była szczęśliwa i już. Nosiła, bo często rysowała sobie po rękach, ubraniach etc. Więc gdyby ją naszła jakaś malarska wena wolała go mieć przy sobie. Słysząc jego reakcję zaśmiała się kiwając potwierdzająco głową. Gdy tak się zastanawiał co napisać uśmiecheła się cały czas i zapatrzyła się w chłopaka, spodobał jej się, to było już widać z daleka, ale póki co nie mówiła o tym w żadnym razie na głos. Spojrzała na jego dzieło i uśmiechnęła się radośnie. Inwencja twórcza rządzi, ale i tak była super szczęśliwa, że zechciał złożyć swój autograf na jej trampku. Jego kolejne słowa przyprawiły ją o zachwyt. Spojrzała na jego policzek i długo się nie zastanawiała nad dalszym planem działania. Ułożyła dłonie na jego kolanach i podniósłszy się złożyła na jego policzku uroczego całusa. Uśmiechnęła się siadając w swojej poprzedniej pozycji.
- Proszę Cię bardzo. - mruknęła jeszcze patrząc na niego z uśmiechem. Chwyciła markera i schowała go do kieszeni. Patrzyła na swojego trampka z nieukrywanym wzruszeniem. A taka była szczęśliwa i już.
- Wiesz.. Lubię Cię. - powiedziała po chwili ciszy. Spojrzała na niego po raz setny i wlepiła swój wzrok w jego tęczówki.

Słysząc jego wołanie o markera zaśmiała się wyciągając go z kieszeni drżącymi od śmiechu dłońmi. Położyła go obok niego i zakryła twarz w dłoniach tłumiąc swój śmiech. Gdy tylko trochę się uspokoiła spojrzała na niego uroczo. Uśmiechnęła się usatysfakcjonowana gdy powiedział, że też ją lubi. Zmarszczyła nos w momencie jak czochrał jej włosy, znów miała to z głowy, bo ją wyręczył. A to co miało miejsce za raz później zupełnie ją zdziwiło. Była święcie przekonana, że kogoś ma a tu taki obrót sytuacji. Spojrzała na niego osłupiałym wzrokiem, ale gdy przeniosła wzrok na jego usta, pisnęła ledwo słyszalnie. A jego mruknięcie doprowadziło ją do szału. Nie czekając ani chwili dłużej znów ułożyła dłonie na jego kolanach i pochyliła się w jego stronę całując go czule w usta.
- Kusisz.. - mruknęła, po czym znów go pocałowała, tym razem bardziej namiętnie. - Oj kusisz. - dodała po zakońcoznym pocałunku i cmoknęła go jeszcze w kącik ust. Usiadła na swoim miejscu jak gdyby przerażona tym co miało się za chwilę stać. Obawiała się, że teraz może sobie pójść. Właściwie opcje były dwie, ale będzie dobrze, albo nie. Splotła palce swoich dłoni ze sobą i spojrzała w niebo. Przymknęła oczy, bo poranione słonecznymi promieniami, nie były w stanie zostać szeroko otwarte. Uśmiechnęła się do siebie czując powiew wiatru, który ochładzał rozgżaną do czerwoności blondynkę. Wszystko przez tego faceta! Ahh on grzeszny i niedobry.

Grzeszny bo ją niemiłosiernie kręcił! Ale to dobrze, plus ogromniasty dla niego. Słysząc znów jego podniecający głos uśmiechnęła się do siebie i spuściła trochę głowę by móc spojrzeć na jego twarz. Nawet otworzyła specjalnie dla niego szerzej oczy, pomimo słońca, które nadal świeciło w jej oczy. Widząc, że zabrał marker i narysował coś na jej trampku przyjrzała się temu. A efekt końcowy zwalił ją z nóg. Oczy jej zabłysnęły kochanym blaskiem, po czym spojrzała w jego oczy, tak głeboko i mru. Szkoła, znów szkoła. O nie! Na śmierć zapomniała o występie Rubb na rozpoczęciu.
- Ruby mnie zabije.. - mruknęła i usiadła prosto jak gdyby na szpilkach. Siedziała tak jak Bóg nakazał na ławce, miała nogi spuszczone na ziemię, plecami do oparcia, tylko że zamiast bycia wyluzowaną siedziała jakby miała do czynienia ze sowim ojcem czy coś. Zasmuciła się momentalnie i wyjęła pospiesznie telefon. Napisała smsa do swojej przyjaciółki po czym zgarbiła się okropnie. Czuła się źle w swojej skórze, zrobiła przykrość swojej najlepszej przyjaciółce, przecież nie tak powinna się zachowywać prawdziwa friend. Nie ona. Westchnęła ciężko i spojrzała na chłopaka. Wbiła tępy wzrok w jego tęczówki a w dłoniach obracała nerwowo marker czekając na odpowiedź od Ruby. Może jej jednak wybaczy swoją niekompetencję, kto wie. A może nawet nie wystąpiła, bo była zajęta. Tak czy siak, nie było jej tam. Nie było. A! Oczy ma błękitne ;d

Po smsach Ruby nie wiedziała czy ma się bać, czy denerwować, czy biec jej już na ratunek, czy szukać tego gościa, co z nim sie ostatnio bzykała. Jezu! Namąciła jej głowie, a do tego lexie namąciła w głowie Franzowi. Z rozmyślań wybił ją jej głos. Spojrzała na niego zmartwiona i uderzyła się dłonią w czoło. Zbliżyła się do niego jak najbardziej mogła i chwyciła jego twarz w dłonie.
- Głuptasie! To nie Twoja wina! A serduszko jest śliczne i bardzo mi się podoba! Tylko, że.. Z moją przyjaciółką jest coś nie tak i się martwię. Ty niczemu nie jesteś winny, no chyba że mojemu dobremu humorowi, ale akurat z tego możesz być dumny. - uśmiechnęła się blado i pocałowała go lekko w ustac. Pogładziła go delikatnie po policzku, jednak po chwili znów patrzyła na ekran telefonu. Bała się, że tamten typ jej coś zrobił, bała się niemiłosiernie o swoją przyjaciółkę. Sił już nawet nie miała na udawanie szczęścia, które przecież Franz jej dawał. Dlaczego nie wszyscy mogą być tak jak oni?! Dobrzy, mili i kochani? Tylko jakieś bestie co to ranią dziewczyny i w ogóle. Lexie odgarnęła drżącą dłonią włosy i skuliła się niemalże w kłębek. Nie wiedziała co ma ze sobą zrobić. A Ruby jej nic nie wyjaśniała sms`ami. Nic a nic. A niech by to szlag. Trzeba było zostać wtedy w klubie i pilnować go! To nie, bo nie chciała przeszkadzać. Blondynka przeklinała samą siebie za zachowanie tamtego wieczoru, wszystko jej wina!

Wiedząc, że już wszystko ok i Rubb narobiła strachu o nic uśmiechnęła się i schowała telefon do kieszeni. Spojrzała na chłopaka i posmutniała znów. Zawsze stawiała swoją przyjaciółkę na pierwszy miejscu, a chyba teraz miało się to zmienić? Przynajmniej tak myślała, sądząc po zachowaniu Franza. Nie wiadomo tylko czy by to potrafiła. W końcu z Rubb zna się od zawsze, a z nim całkiem niedługo. Tak czy siak była już cała jego.
- Niech Ci nie będzie. Nic jej nie jest. - odpowiedziała uśmiechając się pociesznie. Gdy położył swoją głowę na jej kolanach zaczęła delikatnie przeczesywać palcami lewej dłoni jego włosy, prawą natomiast chwyciła jego dłoń.
- Ejj.. Głowa do góry Mój Drogi. Jestem już cała Twoja, trochę życia, co? Chyba, że chcesz spać, to się dostosuję. Przynajmniej sie postaram, dla Ciebie. - odpowiedziała z uśmiechem. Chciała go jakoś rozweselić. Nie chciała żeby był przez nią smutny, przecież nie to miała na celu martwiąc się o Ruby. Posmyrała jego wierzch dłoni kciukiem i patrzyła mu głeboko i czule w oczy. Chciała jakby mu przez to powiedzieć, że naprawdę jest już wszystko ok i żeby znów żył z nią radośnie, jak wcześniej. A nie na wpół kontaktujący jak teraz. Był taki słodki w swoim smutku, ale mimo to wolała jego słodkość w radości.
- No dalej. - mruknęła jeszcze puszczając mu oczko. Stał się jej bliski, tak bardzo bliski. Przez te kilka pocałunków. Ahh.

- No chyba tak. Tyle, że mogłaby sobie darować tak poważne tematy. To tak jakbym miała wszem i wobec rozpowiadać, że straciłam rodziców.. Znaczy.. Ojca. - poprawiła się pospiesznie, gdy tylko zaświtało jej w głowie, że matki nie miała nigdy. Westchnęła krótko, ale nie miała zamiaru się z tego powodu znów smucić. Ostatnio to robiła i wystarczy. Słysząc jego deklarację o NIE spaniu uśmiechnęła się uroczo. Jego pytanie o muzykę dało jej trochę do myślenia. Zmarszczyła uroczo swój nosek i spojrzała w jego oczy.
- Nie wiem. Prawie nie słucham, więc nie mam zdania na ten temat. nie jestem na nie, nie jestem na tak. - wzruszyła ramionami. Sądząc po pytaniu, on pewnie lubił. Nie miała nic przeciwko, nie miała zamiaru szukać pretekstu, żeby z nim skończyć. Jeśli lubiał to dobrze, muzyka jest prze kochana, nie ważne jaki rodzaj.
- A Ty? Jakiś fan? - zapyatała znów się do niego zbliżając. Gdy wstawiał puściła jego dłoń i ułożyła na swoich kolanach, bo pomyślała, że on tego nie chciał, soł nie chciała naciskać. Zasłoniła sobie dłonią dopływ słońca do jej źrenic i patrzyła już spokojnie na chłopaka z szerszym uśmiechem.
- Od razu lepiej. - dodała mając cień dłoni na wysokości swoich błękitnych tęczówek. Mogła patrzyć na niego do woli, no chyba, że dałby jej jakiś zakaz, ale wolała o tym nawet nie myśleć.

Uśmiechnęła się po jego pocałunku w policzek. była przy nim taka szczęśliwa i lekka, niemalże jak nie ona. Przeważnie nie dopuszczała 'nowych' osób do siebie, a jednak on potrafił do niej trafić tak od razu i to było w nim niezwykłe, bo przełamał jej wewnętrzą barierę.
- aaa, okej. Puścisz mi ją kiedyś, jak już mnie do siebie zaprosisz. - powiedziała z uśmiechem anioła. I uśmiechała się tak cały czas patrząc na ich dłonie, które były takie kochane, kiedy były blisko siebie. Spojrzała na niego niepewnie, kiedy zaklął. A ona bała się swojej starości! Nie chciała się nidgy widzieć w stanie tak tragicznym, jak on sobie właśnie wyobrażał. Nie chciała być stara, pomarszczona, siwa i brzydka. Więc nawet o tym nie myślała, jeszcze nie. Posmutniała gdy oświadczył jej, że musi iść. Nie chciała by szedł, ale nie miała zamiaru również go zatrzymywać, byłoby to zbyt samolubne, nawet jak na kogoś takiego jak ona. Odwzajemniła równie namiętnie pocałunek i uśmiechnęła się do niego z zadowoleniem. Słuchając jego ostatnich słow uśmiechała się szczęśliwa.
- Dobrze, na pewno napiszę. Ja też będę tęsknić, pa! - zawołała za nim i odprowadziła go wzrokiem. Westchnęła zadowolona z siebie i usiadła wygodnie na ławce. Siedziała tak jeszcze jakiś czas. Spojrzała na telefon a widząc godzinę przeraziła się. Tak dużo czasu tu spędziła, że dramat. Podniosła się leniwie z ławeczki a widząc noski swoich trampków uśmiechnęła się do siebie w zamyśleniu. Rzuciła jeszcze spojrzenie na Skatepark, który kochała i odeszła powolnym krokiem.

[z/t]