Przystań

.

- no najlepiej bez niego, bo wiesz wtedy długoletnie śledztwo będzie aż do znudzenia
zaśmiał się lekko do niego, chociaż nie do końca mu było do śmiechu, ale to taki szczegół który nie jest godny uwagi. Chętnie teraz by wskoczył do tej wody i popływał, ale to później gdy odpowiedni strój będzie do tego miał
- no cóż, może ja jakoś go odciągnę od niej, tak na rozmowę, wtedy Ty będziesz mógł z nią porozmawiać... i jak będziesz rozmawiał z nią, to przeproś tak oki? jakoś wtedy lepiej będzie, a już Ci wybaczy? Po za tym podzieliłbyś się fajką, a nie sam sobie wypalasz, mi się skończyły jak tutaj szedłem
Uśmiechnął sie do niego ponownie, mówił to pół serio pół na żarty. Podszedł do tej samej barierki co on był, z tym że on teraz patrzył się na wodę. Kiedy usłyszał o Ruby, spojrzał na niego poważniej
-szybciej skopać Ci tyłek... Chociaż myślę że ona po prostu porozmawiać chce...
Mówił do niego spokojnie, chociaż zastanawiał sie w duchu czemu tamta dziewczyna chce przyjść, w sumie może dlatego że chciała jakoś wyjaśnić tą sytuację? Mozliwe. Czas mijał, aż nagle gdy odwracał zauważył dwie postacie, brunetkę i jakiegoś chłopaka, po czym szturnął Drew.
- to ona? I kim tamten koleś jest?


Nathiel wraz z Ruby wyszli z parku, z placu zabaw aby tutaj przybyć. Cały czas obejmował ją w pasie i przytulał ją do siebie, co by mogła czuć się bezpiecznie. Chłopak martwił się o nią, o tą cała sytuację, jakoś to wszystko się pokomplikowało, no ale cóż, takie życie i nic się na to już nie poradzi.
- jak się czujesz?
Spytał sie Ruby spokojnie i z lekką troską o nią, nie był pewien co do spotkania, miał jednak że obejdzie się od bójki. Jednak zamierzał ją bronić za wszelką cene, nawet jakby miał sam ucierpieć. Kiedy się zbliżali, a dokładniej wchodzili na przystań, zauważył dwóch kolesi stojących obok siebie, nie wiedział kto kim był z początku, bo tylko plecy Drew widział, więc mógł sie domyślać się kto kim był.
- który to ten Drew, i kto to jest ten drugi? znasz?

I czuła się bezpiecznie i była spokojna w miarę, ale była zła chociażby o to że do takiego czynu się posunął iw ogóle że jej nie powiedział no i że zachowuje się jak skończony dupek, a nie jak prawie dosrosły facet. spojrzała na n. - dobrze się czuję, wszytsko jest okej- pokiwała głową z delikatnym uśmiechem i szli dalej. tak ona miała wielką nadzieje że obejdzie się bez bójki, nie zamierzała nikogo zbierac, poza tym to by było niepoważne i w ogóle bo ona przyszła gadać a nie się bić, złość jej przeszła. poza tym siłą ani agresją nigdy się niczego nie zdziała. tak ona też zauważyła drugiego, już wiedziała kto to jest to był matt jego przyjaciel, kumpel. nie znała go dobrze, prawę razy się chyba widzieli, słyszła o nim więcej. i wtedy zrozumiała co miał na mysli pod pojęciem trójkąciku, jednak to nie będzie trójkącik a raczej czworokącik, jezeli już o tym mowa. - drew to ten pierwszy z prawej, a obok to jego kumpel matt, nie znam go dobrze ale słyszałam o nim troche- powiedziała cicho do n. podeszli bliżej modliła się w duchu żeby tylko nie doszło do jakieś bójki w końcu oni się nie lubili znaczy drew i nathiel. podeszli do nich spojrzała na matta, potem na drewa. jej w sumie dobrze że nie umiała sobie go wyobrazić z lexie. -hej matt - powiedziała do niego no bo z nim nie mówiła wcześniej nawet przez sms- hej, drew.- dodała tak i była normlana wręcz obojętna w stosunku do nich. -wiesz co do Twojego sms, to hm wolałbym byc na miejscu lexie, bo ona nie jest niczemu winna- powiedziała to jak najbardziej szczerze i z serca, wolałaby zostać zgwałcona zamiast jej. ręce trzymała w tej chwili w kieszeni, a wzrok miała niewzruszony, znów była wilka i silną odważną ruby, nie było w niej widać cienia strachu czy kruchości, nie było sladu płaczu, poprawiła się pewnie po drodze tutaj. musiała być silna inaczej by chyba nic z jej lamentów nie wyszło.

kurde jaki zlocik się zrobił.
Drew stał jak stał i gapił się gdzie popadnie. W międzyczasie słuchał wywodów przyjaciela i zerkał na niego czasami.
- Masz rację. Śledztwa są nudne, załatwimy to inaczej. - odpowiedział uśmiechając się krótko. Wyciągnął w jego stronę paczkę papierosów, jak chciał.
- Przeproszę, specjalnie dla Ciebie. O ile mnie wcześniej ta Franca nie zabije. - odpowiedział. Jak zwykle wszystko bagatelizował, a jakżeby inaczej. Nie odpowiedział już później. Czując szturchnięcie kumpla odwrócił się przodem do zbliżających się postaci. Zmierzył wzrokiem gościa, który szedł z brunetką.
- No ona, ona. I ten jej bodygouard od siedmiu boleści. - powiedział z odrazą. Patrzył na księżniczkę, gdy ta się zbliżała.
- Hej. Następnym razem może się załapiesz. - odpowiedział. Nie potrafił być poważny, nie po tym wszystkim. Jak mówiłam już sto razy miał wszystko gdzieś. Swoją reputację, myśli innych i czy dostanie teraz czy nie. Spojrzał jeszcze raz za nich wszystkich, bo zobaczył jeszcze kogoś, kto szedł w ich stronę.
- O kurwa. - szepnął, jednak na tyle głośno, że pewnie wszyscy słyszeli.

Piątą osobą do towarzystwa była Lexie! Poszkodowna też musi być na miejscu, a co. Swetr zgodnie z planem co chwilę jej opadał odsłaniając coraz więcej jej posiniaczonego ciała. Stanęła obok Ruby, którą z resztą mocno przytuliła.
- Kocham Cię.- szepnęła na wstępie. Chciała, żeby to wiedziała, żeby o nic się nie obwiniała i żeby pomyślała, że wszystko z nią ok. Spojrzała na Matta, spróbowała się uśmiechnąć ciepło, wyszło marnie. Natha w ogóle pominęła, nie wiedziała co o nim myśleć. Z jednej strony była wdzięczna za szczęście Rubb, z drugiej.. Drew. Utkwiła w nim swoim spojrzeniem. Oczy jej się zaszkliły, chociaż chciała tego uniknąć. Była święcie przekonana, że on nie może być zły. Tak bardzo chciała w to wierzyć, że niemalże mogłaby go teraz przytulić. Ale nie, lepiej nie. Cofnęła się trochę do tyłu. Swetr opadł znów i wszyscy już mogli zobaczyć jej ogromne sińce, które zrobił Drew. Dobrze, że wzięła prysznic i w ogóle, bo wyglądała dużo, dużo gorzej.

-Tak bardzo śmieszne- rzuciła ironicznie, nie ona nie będzie miała bo widać on nie jest poważny to ona nie będzie miła, o. spojrzała się w tył bo pewnie szła z ich tyłu i zoabczyła lexie, tka doskonale wiedziała że dziewczyna przyjdzie, w końcu jkaby sama ją zaporsiła w sumie nie wiedziała po co, może chciała zoabczyć co z nia i potrzebowała tej blond czuprynki. widząc lexie z daleka uśmiechnęła się lekko. jednak widząc ja taką poobijaną serce jej się krajało i pomyslec że to przez nią, ją to zabija od środka, ją to wyniszcza kompletnie. przytuliła się mocno do niej, a raczej tak mocno na ile zdołała sobie pozowlić bo nie chciała by cokolwiek ją bolało.- też cię kocham mała -szepnęła i po chwili ich przytulanek wróciła wzrokem do drew. ona w tej chwili czuła rozdarcie a najwazniejsze że czuła się winna, w ogóle ona nie wiedziała o tym mattcie że się w niej buja, ona wiedziała tylko o f. była do tyłu widać. -wdzisz mogłeś to załatwić tylko ze mną, a tak odbylismy zlot, tak. - rzuciła aptrząc na niego, wkurzała ją jego twarz znaczy to że był taki obpjętny bez skrupułów, że pewnie zaraz zaczałby się śmiać. widząc jak jej opadł ten swter to myślała że zaraz się rozpłynie, bolało ja w tej chwili jeszcze bardziej spojrzała na lexii i przygryzła dolną wargę w sumie chciała coś powiedzieć ale nie wiedziała co jej oczy się zeszkliły, nie chciała i nie mogła się rozpłakac nie mogła okazać większej słabości którą i tak na pewno dostrzegł drew. odwróciła do niego wzrok, opanowała się nieco wzieła go za rękę tak dośc agresywnie, bo ianczej by chyba za nią nie poszedł a miała trochę siły. wzięła go trochę na bok trochę od nich. - powiedz mi jedno, czemu jej to zrobiłeś, przecież ona nic nie zrobiła! to powinneś mnie zgwałcić, zabić, bo wiesz wole nie żyć nic widzieć lexi w takim stanie i jeszcze mówiącą że mnie kocha- wysyczała tak żeby oni nie słyszeli. - poza tym mogłeś mi powiedzieć, a nie że dowaduję się od osób trzecich- westchnęła była już spokojniesz-a w końcu to sprawa między nami a nie innymi.- patrzyła na niego w jej oczach było widać ból, który ją rozsadzał tak od środku ból i strach i poczucie winy.

Wziął fajkę od Drew, włożył do ust i zapalił sobie, ta cała sytuacja go nieco denerwowała co też wolał fajkę "pokoju" sobie zapalić. Podpalił papierosa, zaciągnął się i wypuścił z płuc dym.
- dzięki...Pewnie nie zabije, ale kto wie...
Kątem oka obserwował N., w sumie aż taki zły to nie był, ale będzie na razie trzymał stronę D. Na temat chłopaka się nie odezwał, nie chciał po prostu. Jednak zaskoczyło go to jak spokojnie i lekceważąco zwrócił się do brunetki, ale tylko pokiwał głową. No cóż, nie będzie nic na razie mówił, nie będzie się wtrącał. Spojrzał na ta księżniczkę i uśmiechnął się do niej nieznacznie, jakoś nie był pewien swojego stanowiska tutaj. Kiedy te "kurwa" usłyszał, spojrzał na zbliżającą się Lexie, a kiedy ją zobaczył taką zmarnowaną, aż ciężko jemu na sercu zrobiło. Kiedy sie do niego uśmiechnęła, chociaż może super jej to nie wyszło, on uśmiechnął się do niej tak jakoś ciepło. Zaś kiedy tak zobaczył jej since to już w ogóle nie wiedział co robić, najchętniej by przyłożył Drew. Jednak nie chciał bójki, a poza tym był przyjacielem. Następnie westchnął ciężko i szepnął do niego cicho, tak aby tylko on usłyszał
- aż tak ja urządziłeś?
Nie spodziewał się szybkiej odpowiedzi, po prostu nie wiedział co ze sobą zrobić. Z jednej strony Drew, z drugiej Lexie. Był między młotem a kowadłem. Kiedy to Rubby poszła na bok z Drew, Matt podszedł powoli do Lexie, jakby bojąc się że ją spłoszy. Spojrzał na jej since które wychodziły z opadniętego swetra, szepnął do niej cicho
- cześć... przykro mi z tego powodu...
Wyciągnął dłoń i poprawił jej delikatnie sweter, i tak ustał patrząc na nią, tak jakby chciał ją przytulić, a nie był pewien czy ona tego chce, więc tak stał. Jeśli będzie się przytulić, to się do niego przytuli, jeśli nie cóż nie zdziwi się, bo w sumie dla niej jest praktycznie obcym człowiekiem.



Cieszył sie że czuła się bezpiecznie, i to było w sumie najważniejsze. Stali teraz, oni Ruby przed Drew i poraziło go jak ten może tak spokojnie o tym mówić.
- widzę, że nawet teraz nie umiesz poważny być... Nawet nie żałujesz czego zrobiłeś..
Obdarował nienawistnym spojrzeniem Drew, pełnego pogardy i w ogóle. Spojrzał na nadchodzącą Lexie, i smutno jemu się robiło zwłaszcza jak zauważył jej sinca
- na dodatek damski bokser...
zaś Matt'a najnormalniej olał. Nie spodobało mu się jedno, jak Rubby odeszła z tamtym palantem pogadać, więc bacznie obserwował co się dzieje

Trochę zaczął ignorować Matt`a. Wiedział, że ma go po swojej stronie chociaż nie wiem co, więc nie musiał go słuchać aż tak uważnie. Kiedy jednak zwrócił uwagę na Lexie wzruszył tylko ramionami. Nie chciał się tłumaczyć, w sumie sam nie do końca wiedział, że tak bardzo ją zranił na ciele. Nie chciał, skrzywił się trochę widząc jej siniaki. pewnie to widziała, ale nie odezwał się, narazie. Odszedł na bok wraz z Rubb, spojrzał jednak wrogo na tego całego debila na n.
- Zamknij się! Nie wtrącaj się w nieswoje sprawy co? Przyplątał się taki i myśli, że błyszczy, huh? I daruj sobie te odzywki. - powiedział wskazując na niego ostrzegawczo palcem. Nie chciał się bić, ale sam do tego prowadził. Spojrzał na brunetkę.
- Po co go tu przyprowadzałaś? Mało Ci wrażeń jak na jeden dzień? - zpytał wytrącony z równowagi. Już mu krew w żyłach pulsowała widząc tego idiotę. Spojrzał na Matta i kiwnął głową, żeby przeszedł między nich, gdyby coś. Wolał się asekurować, żeby znowu nie wyszło, że to on jest tym najgorszym ze wszystkich możliwych. Dopiero potem skupił się na Rubby.
- Nie znalazłem lepszego rozwiązania na to wszystko. Ona jest Twoim słabym punktem i już. - co do swoich uczuć nie odezwał się. Nie miał zamiaru teraz jej tego mówić, po fakcie, gdy czuł nienawiść i gorycz. Ból i takie tam. Spojrzał na nią i zacisnął zęby.
- Słuchaj.. Co się stało to już przeszłość, ok? Nie mam zamiaru teraz błagać o wybaczenie. Zrobisz co uważasz. I ona i ta jej franca i ten Twój bohater. - odpowiedział patrząc na niego ironicznie.

Było jej lżej wiedząc, że Rubb nadal ją kocha. W końcu nie miała pojęcia jak teraz to wszystko miałoby wyglądać. Zauważyła skrzywienie się Drew, wiedziała że tego nie chciał, że samo wyszło, że żałuje ale się nie przyzna. Ona to wszystko wiedziała. Dlatego też nie była na niego wściekła, choć powinna. Spojrzała na Matta.
- Hej. A.. Nic mi nie jest. Znaczy, do wesela się zagoi. - starała się być wyluzowana. Teraz chodziło zwłaszcza o nią, więc czuła się trochę dziwnie, no ale cóż. Spojrzała na sprzeczkę pomiędzy Drew i Nathem.
- On chyba Cię potrzebuje dużo bardziej niż ja. Pilnuj go, bo on nie jest zły. Tylko trochę zagubiony. - powtarzała to aż do znudzenia, bo szczerze w to wierzyła. I wiedziała też, że Ruby mogła mu pomóc wyjść na dobrego.

-Powiedział, że po tym co zorbiłes lexie mnie samej nie puści, chociaż ja wiedziałam że mi nic nie zorbisz choć i tak trochę raźniej mi było.- poiwedziała co było zgodne z prawdą, całkowicie zgodne. - i tych wrażeń mi tyle przysporzyłęś że mi chyba na całe zycie starczy, jeżeli jeszcze trochę pożyje- powiedziała i spuściła wzrok. po chwili go podniosła, w tym momencie zebrała myśli błądzące w jej główce. -dobrze mnie znasz- stwierdziła- ona była zawsze wszytskim co mam, była zawsze i zawsze jest dla mnie. krzywdząc ją skrzywdziłeś strasznie mnie, ale chyba o to ci chodziło, nie? bo w końci ja cię skrzywidziłam, tak tylko ja nic nie wiedziałam. bo gdybym wiedziała to raczej by to tak się nie potoczyło.- mówiła spokojnie ale nie z wyrzutami czy coś tylko normalnie.- byłeś moim kumplem pamiętasz? odkąd skończyliśmy naszą em przygodę łózką byliśmy dobrymi znajomyami, poza tym ty wiesz jaka jestem. i skoro lexie ci wybaczyła, bo widzę że to zorbiło to też ci wybaczę. - dodała - tlyko na przyszłość miło by było wiedzieć od ciebie sprawy dotyczące mnie. -powiedziała - poza tym nie wiem co we mnie widzisz. -dodała bo sama tego nie rozumiała, nigdy tego nie rozumiała oprócz tego że jest ładna i dobra w łózku.

Spojrzał na Nath, ale nic nie powiedział, nie widział w tym sensu jak na razie. Najwyżej mu przyłoży, a tak to nie miał zamiaru się ruszać. Teraz dalej patrzył na Lexie, jeszcze z jednej strony poprawił jej sweter i to tak delikatnie, jakby obchodził się z kruchą porcelaną. Kiedy zobaczył wołanie kumpla, a później uwagę od Lexie nie wiedział w sumie co robić, ale w końcu postanowił przyjaciela wesprzeć. Na koniec, trochę niepewnie pocałował Lexie w policzek. Było jemu przykro z tej sytuacji. Wszedł więc między N. a D. po czym wyciągnął ręce i powiedział głośno do nich.
- spokój... Ty tam, wybacz nie wiem jak masz na imię, cicho siedź bo w zasadzie nie Twoja to sprawa, chociaż wiem że to Ciebie tez musi boleć, ale daj na luz bo bić się nie chcemy a tylko wszystko wyjaśnić... Drew, ty też się uspokój, głeboki wdech i wydech... no więc jak będzie? Spokój?
Starał się to jakoś z humorem powiedzieć, chociaż przypuszczał że nie do końca mu to wyszło,ale co tam. Obrocił się tak aby nie stać plecami do Lexie,a następnie patrzył na nią by od czasu do czasu zerkał na Nathiea i na Drew, co by nie napadli na siebie, chociaż najpierw by musieli jego zdeptać



Nathiel już miał odszczeknąć Drew, ale w końcu powstrzymał się, widząc jak ten cały Matt się wtrącił.I tylko dlatego nie zamierzał kontynuować swojej krucjaty. Przestąpił z jednej nogi na drugą i obserwował dyskusję między Rubby a tym Drew. Dłonie zaś w pięści złożył i czekał gotowy na wszystko

Cóż za poświęcenia z różnych stron mnie atakują, haha. Drew, chowaj się.
Spojrzał z boku na Lexie. Dopiero teraz trafiło do niego co jej zrobił, nie tak to wszystko miało wyglądać. To przez tego na n! Jakby się nie pojawił na horyzoncie, to Drew miałby pole do popisu, Rubb byłaby z nim i nikt by nie ucierpiał, ale ok. Los chciał jednak ukarać wszyskich po kolei, włącznie z samą Lexie, która najwyraźniej coś musiała kiedyś przeskrobać. Spojrzał na Matta i pokręcił głową uśmiechając się ledwowidocznie.
- Spokój. - mruknął w jego stronę. Posłał troskliwe spojrzenie blondynie, ale potem już skupił się tylko i wyłącznie na brunetce. Słuchał jej i oddychał nieco głośniej, chcąc to wszystko sobie na spokojnie przyswoić. Przecież mu na niej zależało, nie chciał jej krzywdzić. Chociaż i tak już to zrobił w papływie złości. Ale ok, było mineło, choć i tak będzie się to teraz za nim ciągnęło, zwłaszcza że jednego tu jeszcze brakuje. Tego od Lexie, co to Matt się chce pozbyć. Ale mniejsza.
- Proste, że Ci nic nie zrobię. Za kogo mnie uważasz? Dobrze wiesz, że nie jestem agresywny, no albo nie wiesz. - powiedział patrząc gdzieś w bok. Wsadził dłonie do kieszeni, a potem wlepił wzrok w oczy księżniczki. Uspokoił się. Nawet po twarzy szło to zauważyć, przybrał postawę potulnego baranka, starał się, dla niej.
- Chcesz mi teraz powiedzieć, że gdybym Ci powiedział prawdę, to wszystko byłoby inaczej? Zostawiłabyć tego tam i byłabyś ze mną? Ciekawe. - powiedział mrużąc oczy. Kwestwię o ranieniu jej i lexie postanowił przemilczeć. Nie chciał o tym chyba już mówić.
- byłeś.. Czas przeszły, nieźle. - szepnął niby do niej, ale bardziej do siebie. Gdy mówiła o wybaczaniu spojrzał na Lexie, krótko acz treściwie. Kiwnął tylko głową, ze rozumie. Jej kolejne zdanie rozbawiło go, ale nie śmiał się, po prostu spojrzał w jej oczy.
- widzę wszystko to czego sama nie dostrzegasz. - mruknął łagodnie. Spojrzał na nią czule, wiedział że juz sobie wszystko zaprzepaścił więc teraz została mu tylko zlość na samego siebie, na nikogo więcej.
- Ale proszę Cię, wróć do mnie trzydziesty raz. - zaśpiewał cicho, na tyle cicho, że tylko stojąca przed nim Ruby była w stanie to usłyszeć.

Blondynka obserwowała wszystko z nieukrytym zainteresowaniem. Uśmiechnęła się, gdy Matt jej poprawiał sweter i pocałował ją w policzek.
- Dzięki. - szepnęła. Tyczyło się to i Drew i pomocy jej samej. Spojrzała na Collinsa. Oczywiście, że mu wybaczyła. Nie mogła się na niego gniewać widząc jego drugą stronę. Gdy Rubb wspomniała o wybaczaniu kiwnęła tylko potwierdzająco głową w jego stronę.
- Wszystko jest już dobrze. - powiedziała uśmiechając się nawet do Drew. Bała się go trochę, ale nie była zła. Nie była. Chociaż Franz kazał jej iść na policję, nie zrobi tego, choćby nie wiem co i już. Trzymała teraz kciuki za niego i Rubb, bo N. nie znała w sumie.

Patrzyła na niego w jego oczy, próbowała go rozgryźć choć tak dobrze się maskował. - weim że byś mi nic nie zrobił, wiem to- powiedziała pewna tego tym bardziej, że on no że coś do niej czuł co było dla niej dziwne i przerażało ją, kolejna rzecz co ją przerażała. widziała ze się uspokił to nawet delikatnie się uśmiechneła. - nie wiem, nie wiem. ale gdybyś mi pwoiedział to pewnie by się tak nie skończyło, ale wiesz że ja się na takie coś nie nadaję, wiesz że ja nie wierzę w miłośc i inne temu podobne bzdety, nie chciałam cię zranić.- powiedziała i westchnęła- naprawdę nie chciałam- szpenęła. - byłeś i jesteś, tylko proszę. zostawy tak jka było wcześniej, zasługujesz na o wiele lpesza dziewczynę, a o takie nie trudno tutaj. - dodała z usmiechem w końcu niektórzy mówili że jest puszczalska i on o tym wiedział długo się znali. - poza tym moim zdaniem było świetnie jak bylismy kumplami, nie chce tego zniszczyć, rozumiesz mnie?-patrzyła na niego z taką czułościa i łagodnością i troską swoimi niebieskimi oczętami. słysząc piosenkę niemal się nie rozryczała. widział pewnie jej zeszkolne oczy.- jak chcesz możemy jutro się spotkać sami, jako kumple, odbudować to. napisz.- powiedziała i go przytuliła na chwilę tak wróciła do n. i do l. uśmiechnęła się do przyjaciółki i ją chwyciła za rękę, a poweidziała mattowi by się nim zaopiekował dobrze n. też wzięła za rękę i poszli sobie, do akademika xddd

zt.

Spojrzał na Lexie i się do niej ciepło uśmiechnął, tym samym dając jej znak że nie ma za co i może na nim zawsze polegać. Kiedy usłyszał słowa Drew, że jest spokój to nieco się uspokoił, było więc dobrze i nie trzeba będzie siły używać. Teraz tylko czekał na koniec akcji, aby móc sobie iść. A co się stało z papierosem? Skończył go, w sumie to sam się wypalił i wylądował na ziemi. W końcu rozeszli, on wziął Drew i poszli się upić. Drew był przybity, ale wyglądał jak zawsze, swojo. Poszli się więc upić. Pożegnał się jednak z Lexie.


Nathiel miał już dosyć wszystkiego, całej sytuacji, ale to taki peszek. Kiedy Rub skończyła, skinął głową na pożegnanie Mattowi, później jakoś niechętnie ale jednak Drew. N. odszedł razem z R i L


[zt wszyscy]

Pewnie wracała z basenu plażą, bo się sama pogubiła. tak,tak, znając ją, zanim trafi do swojego pokoju minie kilka godzin, w których zdąży odwiedzić bar, jakiś klub, pójść na lody, na plażę. Ale akurat z tego się cieszyło, gubienie sie , miało ta zaletę, ze zazwyczaj znajdywało się miejsca, w które nie przyszło nam przyjść, nie przyszło w ogóle ich poznawać. Odkrywa się ich prawdziwe piękno. Zdjęła trampki, które schowała do torby i rozkoszowała się chodzeniem na bosaka po piasku. Nim się obejrzała doszła do przystani, od razu zauważając chłopaka, ale zaraz potem..
- o fuj! - krzyknęła widząc zdechłą mewę i chwyciła się za usta ręką, na wypadek, gdyby co nieco miało z niej zaraz wylecieć - ona nie żyje! - dodała stłumionym glosem, unosząc wzrok na chłopaka z aparatem - o łe! a Ty jej robisz zdjęcia?! - spojrzała na niego, nie ukrywając pretensji. - i gdzie Ty wywiesisz te zdjęcia, nad łóżkiem? - skrzywiła się, bo juz sobie wyobraziła cały jego pokój w zdjęciach martwych ptaków.