Supermarket

no ej, sori sori. ona tutaj oczywiście była! zastanawiała się, jaką czekoladę sobie wziąć. no i trochę też myślała, czy o niej myśli ten co ma wygląda brodjego. czejs? nieważne, ważne, że myślała. i tak sobie stała przy tych czekoladach, no. xd

ona z rozwaloną gębą stała i patrzyła jak pije z każdego opakowania, butelki, pojemnika, czegokolwiek, sok lub napój. - musisz to kupić. oba. - krzywiła się. - to kradzież. - uśmiechnęła się do niego jednak po chwili, bo bądź co bądź fajniusie miał oczka. fajniusie? jezu, nie jma takiego wyrazu, ha. założyła włosy za ucho i po chwili podała mu dłoń. - afrodyta. którą mi proponujesz? - zapytała wracając do swoich czekolad. jakby mogła to by wzięła wszystkie. w sumie to już nawet zawęziła swój krąg poszukiwań do jednej firmy. teraz jaki smak! mm, spojrzała do jego koszyka. pusty był.

w ogóle to się poczuła doskonale z tym, że on był taki grtzeczny, że oczywiście wziął ten napój. nawet gdyby to było tylko blefowanie, tylko na pozór i tak już go polubiła. zastanowiła się nad tym także, że dostała smsa. właściwie to telefon jej zawibrował, bo ona nie lubiła dźwięków przychodzących wiadomości. uśmiechnęła się do ekraniku i wróciła do czekolad. - ja też kocham truskawkową! - ucieszyła się, że mają podobne gusta. - to wezmę truskawkę i jogurtową. - zdecydowała. później wróciła go uwagi o jej imieniu. zarumieniła się, bo strasznie tego nie lubiła. - mama się uparła, miałam być vanessa. ale cóż... tak już musi być. możesz mi mówić jakoś inaczej, mi to nie będzie przeszkadzało. - dodała z uśmiechem i pochwaliła za wybór soków. xd

A w tle leciała jakaś smętna pioseneczka. - wiesz? słyszałam, ze supermarkety puszczają różną muzykę o różnych porach. na przykład teraz i z samego rana bardzo wolną, żeby tak też poruszali się kliencie, a szybką wtedy kiedy ich jest dużo. jeśli wiesz, co chcę powiedzieć? - podeszła do niego bliżej. - zaproś mnie na jakąś ławkę do parku to cię poczęstuję czekoladą. - roześmiała się i zapytała też, czy czasem coś jeszcze kupuje. - oj, tam. każdy mnie pamięta z imienia tylko, nie z tego, co sobą reprezentuję. - zasmuciła się i ścisnęła rączkę koszyka mocniej. - masz ładny akcent, skąd jesteś?

pewnie zaczęli isć w kierunku kas. on wyglądał na dużo starszego, dojrzalszego od niej. taki też mógł być z charakteru, co jej zupełnie odpowiadało. miała dość napalonej młodzieży. ona już od małego była dość dojrzała jak na swój młody wiek. nie lubiła głupich psikusów, wolała się uczyć. wolała pogrążać się w swoim świecie. przesunęła wzorkiem po jego fajnych tenisówkach, a później znowu przeskoczyła na jego twarz. - miejmy nadzieję, bądź pierwszą osobą, która mnie kojarzy z charakteru a nie z imienia. - uśmiechnęła się. stanęli w kasie, chyba jednej czynnej w której już parę osób stało, na szczęście z kilkoma artykułami. roześmiała się znowu. - jakie to urocze, ja też z nowego jorku. - bardzo lubiła spotykać ludzi z tego miasta rozsianych po całym świecie. - więc to pewnie twój wrodzony akcent, bardzo fajny. strasznie mi się podoba. chociaż to pewnie teraz... - przełknęła ślinę. - sobie uświadomiłam, to zasługa twojego głębokiego głosu. - kiwnęła głową. - tak, na aktorstwo. a ty..?

-oja, jesteś dziadkiem? - roześmiała się. - to ile masz lat? skoro nie mieszkasz w akademiku to zaproś mnie do swego domu. zrobisz mi kolację, ho ho. - jakoś nie krępowała się go, jak to zwykła robić. rozmawiała z nim na luzie. polubiła go. a ona miała niestety tak jak ja, jak kogoś od razu polubiła to świetnie, jak nie to już nigdy gho nie polubi. uśmiechnęła się do niego i dorzuciła dwa lizaki na taśmę. zniecierpliwiła się trochę, że ta kolejka tak wolno idzie. chciała już zjeść swoją czekoladę. - a właśnie, czemu nie lubisz soku poreczkowego? fajny jest, smaczny.

oja, spodobał się jej. bardzo, bo mi też się podoba. ulala. podziękowała i w ogóle powiedziała, że jest przemiły i poleciała zobaczyć jak mieszka.

mini lodóweczka w jej pokoju w akademiku świeciła pustkami. zalegał w niej jakiś spleśniały serek, chyba tylko on. pchała przed sobą wózek, jeszcze nie zapełniony niczym. patrzyła na półki z towarami i zastanawiała się,co kupić, żeby szybko zjeść, coby się nie zepsuło.

zatrzymała wózek, właściwie sam się na czymś zatrzymał. -aaauć. -skomentowała tłumiąc śmiech. sam sobie krzywdę zrobił, może po części ona,bo nie widziała,gdzie jedzie. -jesteś cały? -spytała widząc jego skrzywienie na twarzy i zaciśnięte zęby. nie miała pojęcia jak może boleć taki cios w przyrodzenie, bo niby skąd.

uniosła brew i nie mogła już się powstrzymać,żeby się nie wyszczerzyć, ale spuściła głowę. podniosła ją po chwili już w miarę opanowana. -a myślisz,że z pełnym koszykiem bolałoby bardziej? -spytała. jej zdaniem ten pełny poruszałby się ciężej i wolniej, więc siła uderzenia nie byłaby taka wielka, jej zdaniem. ale z fizyki była kiepska.

-zakładam,że faceci znają się bardziej na fizyce, więc przyznam ci rację. -odparła. no i też się przedstawiła ładnie,z uśmiechem. -mocno cię to bolało? -zapytała przyglądając się mu, bo pewnie go kojarzyła ze szkolnego korytarza. no i zawsze ją interesowało jaki to jest ból kiedy się dostanie w krocze.

-acha. -skończyła temat jego krocza i bólu. -tak, tak. a wiesz,że ja ciebie też właśnie stamtąd kojarzę? dlatego nie zapytam już czy też się tam uczysz. -ruszyła powoli pchając wózek i zaczęła pakować jakieś tam produkty spożywcze, żeby w końcu nie wyjechała z pustym koszykiem. mogła w sumie wziąć koszyk, taki jaki miał chase, ale ona jednak miała sentyment do wózków, bo zawsze wieszała się na nich brzuchem i jechała do przodu, taka frajda.

-taniec, ale najbardziej i tak kocham balet. -uśmiechnęła się i skończyła na razie ładować, bo też czekała na dział z napojami. jednak nie chciała żadnych procentowych trunków. w zasadzie to mało zwykła pijać.